Tulipani (2017)

Regie: Mike van Diem | 90 minuten | komedie, drama | Acteurs: Gijs Naber, Lidia Vitale, Donatella Finocchiaro, Giorgio Pasotti, Ksenia Solo, Giancarlo Giannini, Anneke Sluiters, Elena Cantarone, Peter Schildelhauer, Totò Onnis, Gianni Pezzolla, Rita Montes

De oer-Hollandse boer Gauke (Gijs Naber) is in ‘Tulipani’ de Nederlandse kou, neerslag en wateroverlast meer dan zat. De watersnoodramp van 1953 is de druppel. Zonder achterom te kijken vertrekt de blonde reus per fiets naar zonnig Italië. Het geglooide landschap van Puglia, in de Italiaanse hak, wordt zijn nieuwe thuishaven. Alleen daar voorziet hij een toekomst voor hem en zijn droomvrouw Ria (Anneke Sluiters). Met hernieuwde levenslust zet hij er een al even oer-Hollandse tulpenkwekerij op, die hem het fortuin moet geven om Ria over te laten komen en samen een zorgeloos bestaan tegemoet te gaan.

Van dat zorgeloze leven is niet veel terecht gekomen, zo blijkt dertig jaar later wanneer de in het Canadese Montreal opgegroeide Anna (Ksenia Solo) naar haar Italiaanse geboortestreek trekt om de as van haar onlangs overleden moeder uit te strooien. Daar leert ze meer over haar verleden en dat van haar vermeende moeder. Een geschiedenis die grote raakvlakken toont met die van de mysterieuze en bijkans als heilig geportretteerde Nederlandse tulpenkweker die dertig jaar eerder van de aardbodem verdwenen is.

Wat ontvouwt is een uiterst sympathiek, geweldig in beeld gebracht en piekfijn geacteerd liefdessprookje. Toch komt de vertelling niet helemaal uit de verf. Net als in zijn vorige film, ‘De Surprise’ (2015), houdt Oscarwinnend regisseur Mike van Diem niet vast aan de conventies die horen bij de romantische film. Die eigenzinnigheid is lofwaardig, toch kan het niet voorkomen dat ‘Tulipani’ soms wat uit de bocht vliegt in kluchtigheid en gebrek aan overtuiging. De culturele verschillen tussen de nuchtere Hollandse boer en de temperamentvolle Italianen worden bijvoorbeeld vrij theatraal uitvergroot. De eerste die zelfs zijn spaghetti prakt, zoals hij het ook altijd met zijn aardappelen gedaan heeft. De ander de immer stijlvol geklede, stoere macho. Maar tegelijkertijd met een aandoenlijke ‘moeder’-tattoo. Ook het taalverschil mondt regelmatig uit in kolderieke situaties. De vraag rijst of het allemaal niet te veel van het goede wordt.

Daarnaast is de structuur van twee verhalen in één tamelijk omslachtig. Zo is het verhaal van Anna niet meer dan een kapstok waaraan de typisch Italiaans overdreven reconstructie van Gaukes levenswandel opgehangen wordt. Anna komt veel te weten over haar afkomst, maar echt indruk lijkt het allemaal niet op haar te maken. Onverschilligheid ligt dan ook bij de toeschouwer op de loer. Door de kluchtigheid en de afstand tot sommige personages komen scènes waarin het drama wel centraal staan niet als zodanig over. ‘Tulipani’ blijft daardoor ten allen tijde een sympathieke maar ook wat eendimensionale feelgoodfilm. Daar had meer ingezeten.

Wouter Los

Waardering: 3

Bioscooprelease: 21 september 2017
DVD-release: 17 januari 2018