Tummy Monster (2024)

Recensie Tummy Monster CinemagazineRegie: Ciaran Lyons | 88 minuten | thriller | Acteurs: Michael Akinsulire, Lorn Macdonald, Orlando Norman

Regisseur Ciaran Lyons heeft naar eigen zeggen een gekke film gemaakt. In een Q&A op het Leiden International Film Festival gaf hij aan dat hij er vanuit ging dat ‘Tummy Monster’ op gemixte reacties kon rekenen. Achteraf bezien geen onbegrijpelijke opmerking, want dertien in een dozijn is de film zeker niet.

Zelfingenomen tattoo-artiest Tales (Lorn Macdonald) wordt midden in de nacht gebeld met de vraag of hij bij een bekend persoon een tattoo kan plaatsen. Die persoon blijkt de artiest Tummy (Orlando Norman) te zijn. Tales raakt geobsedeerd door het idee dat hij een selfie met Tummy moet nemen. Tummy weigert de foto en Tales noemt hem een klootzak (“asshole” om precies te zijn).

Dat is voor Tummy een reden om Tales uit te dagen, met de woorden: “Rub your tummy or I’ll think you’re an asshole” (wrijf over je buik of ik vind je een klootzak). Tales snapt direct de betekenis van deze uitdaging; Artiesten moeten altijd naar de pijpen van hun fans dansen, bijvoorbeeld door selfies en handtekeningen. Tales is echter niet bang voor de uitdaging en hij doet braaf wat er van hem wordt gevraagd. De afspraak is: Degene die als eerst opgeeft zal uiteindelijk bepalen of Tales een selfie krijgt. En zo begint een uren durende repetitie van Tummy die de woorden “Rub your tummy or I’ll think you’re an asshole” mompelt, terwijl Tales volgzaam met zijn hand over zijn buik wrijft.

Hoe interessant kan een film waarin zo’n honderd keer de zin “Rub your tummy or I’ll think you’re an asshole” wordt herhaald, nu zijn? Het antwoord is: Verrassend interessant. Die “honderd keer” is overigens geen overdrijving, maar eerder een te lage schatting. Beide mannen hebben er alles voor over om hun punt te maken. Dit alles gebeurt in de kleine tatoeageshop van Tales, terwijl het leven van Tales voor onze ogen langzaam uit elkaar valt.

Dat ‘Tummy Monster’ zich op een dusdanig klein oppervlak afspeelt maakt de sfeer van de film extreem claustrofobisch. Het doet daardoor denken aan het werk van de gebroeders Safdie, meer specifiek ‘Uncut Gems’ en ‘Good Time’. Volgens Lyons hebben deze films geen directe invloed op ‘Tummy Monster’ gehad, maar hij begrijpt de vergelijking volledig.

Dat ‘Tummy Monster’ zo lang weet te boeien, ondanks het repeterende karakter van de film, is met name te danken aan het personage Tales, die langzaam maar zeker verzand raakt in de consequenties van zijn eigen keuzes. Telkens een stapje dichter bij de afgrond. Terwijl dat gebeurt komen er vragen voorbij over de waarde van kunst (de mannen zijn immers op hun eigen manier beiden kunstenaars), de dromen die de mannen ooit hadden en de menselijkheid van bekende personen.

Naast de beklemmende sfeer, krijg ‘Tummy Monster’ het ook nog voor elkaar om grappig te zijn. De twee machomannen die elkaar in alles telkens willen overtreffen leidt tot hilarisch momenten.

Orlando Norman is fantastisch in zijn rol als Tummy. Hij domineert het scherm met een bijna intimiderende zelfverzekerdheid. Dit staat in compleet contrast met het (opzettelijk) chaotische optreden van Macdonald. Dat werkt fantastisch en de chemie tussen beiden is erg geloofwaardig. Misschien nog wel het meest knappe aan het optreden van Norman is dat hij de zin “Rub your tummy or I’ll think you’re an asshole” honderd keer weet te brengen met een andere inflexie en een andere nuance.

Lyons heeft met ‘Tummy Monster’ willen laten zien dat het maken van een speelfilm (relatief) toegankelijk kan zijn. De film is geschoten in vijf dagen en met een klein budget. Er was geen ruimte voor extra takes en veel scènes moesten worden geïmproviseerd. De film is opgenomen in de winkel van de beste vriend van Lyons en veel van de productie is gedaan door familie en vrienden. Dat ondanks dat alles deze film tot stand is gekomen moet als bewijs dienen dat talent je ver kan brengen.

‘Tummy Monster’ is een geslaagd project. Een beetje raar? Dat zeker, maar dat zou eerder als een positief aspect van de film moeten worden geduid. De film maakt een valide punt over de verwachtingen die de samenleving heeft van beroemdheden en ‘Tummy Monster’ stelt een aantal interessante vragen en de film is zeker het kijken waard. Helemaal als je ervan houdt om uit je comfortzone getrokken te worden!

Jelco Leijs

Waardering: 4

Speciale vertoning: Leiden International Film Festival 2024