Tusk (2014)
Regie: Kevin Smith | 97 minuten | komedie, drama, horror | Acteurs: Justin Long, Michael Parks, Genesis Rodriguez, Haley Joel Osment, Johnny Depp, Harley Morenstein, Ralph Garman, Jennifer Schwalbach Smith, Harley Quinn Smith, Lily-Rose Melody Depp, Ashley Greene, Douglas Banks, Matthew Shively
Zin in wat aparts? ‘Tusk’ bedient je op je wenken! Deze horrorkomedie laat een heel andere kant van Kevin Smith zien. De regisseur leek lange tijd de weg kwijt te zijn, maar nu hij Hollywood links laat liggen en weer op eigen houtje films maakt presteert hij beter. Het bizarre en groteske ‘Tusk’ is – ongeacht je mening – een film die je hoe dan ook bijblijft…
De arrogante en zelfingenomen Wallace (Justin Long) is een podcaster die mensen met eigenzinnige verhalen interviewt. Nou ja, eigenlijk publiekelijk vernederd. Alles voor de luistercijfers zeg maar. Na het zien van een idioot YouTube filmpje waarin een Canadees jochie de hoofdrol speelt, besluit Wallace zijn biezen te pakken en naar Canada te gaan om een interview met het ventje op te zetten. Zijn vriendin Allison (Genesis Rodriguez) en zijn vriend en mede-podcaster Teddy (Haley Joel Osment) beginnen zich zorgen te maken als ze dagenlang niets van Wallace horen. Het blijkt dat de podcaster in de klauwen gevallen is van een gestoorde, oude zeeman (Michael Parks) die vreemde plannen heeft.
Je moet ‘Tusk’ zonder voorkennis kijken, want dan komt deze gestoorde rolprent het hardst aan. Halverwege de film trekt Smith alle registers open en zul je van pure verbazing naar het scherm staren. Wat je ook van deze film vindt: je kunt Smith er niet van beschuldigingen geen lef te tonen. Hij heeft een horrorkomedie gemaakt die een grote filmmaatschappij nooit in deze vorm had uitgebracht. Grof en smakeloos maar ook grappig en bijzonder. Soms zelfs ontroerend. Dat ligt onder meer aan de sterke cast. De doorgaans zo sympathieke Long slaagt erin een ontzettend irritant personage neer te zetten met wie je op den duur toch gaat meeleven. Parks vertolkt op onderkoelde wijze een bijzonder geflipte schurk die op den duur gigantisch ontspoort. Kindster Haley Joel “ I See Dead People” Osment is flink uitgedijt, maar zijn acteertalent is gelukkig met hem meegegroeid. Leuk om hem weer in een film te zien. Het hoogtepunt van ‘Tusk’ is echter een bijrol van een onherkenbaar geschminkte Hollywood-ster die een ietwat dubieuze politieman neerzet.
‘Tusk’ is een opmerkelijke film, maar geen klassieker. Smith is op z’n best in scherpe (relatie)komedies. Het briljante ‘Chasing Amy’ uit 1997 is zijn magnum opus. Toilethumor, scherpe dialogen en melodrama vormden een organisch geheel. Het leverde hem toegang tot Hollywood op. Het niveau van die film heeft hij nooit meer kunnen evenaren. Na het geflopte Bruce Willis-vehikel ‘Cop Out’ uit 2010 besloot Smith om Tinseltown de rug toe te keren en op eigen houtje films uit te brengen. In 2011 leverde hij de actiethriller ‘Red State’ af. Een voor hem atypische film vol geweld.
Ook ‘Tusk’ is een film die je niet van Smith verwacht. De regisseur worstelt met het vinden van de juiste toon. Humor, horror en drama zijn onevenwichtig in beeld gebracht. De film verkeert in een identiteitscrisis en weet niet wat het wil zijn: een (tragi)komedie of horrorfilm. Er zit geen flow in en dat resulteert in taaie passages en een ingezakte spanningsboog. De dialogen zijn ook niet even sterk. Vooral Parks krijgt pompeuze volzinnen in zijn maag gesplitst die op papier misschien indrukwekkend klinken, maar in de praktijk misplaatst overkomen. Het komt gekunsteld over. Het eerste uur is ‘Tusk’ niet altijd even interessant, maar daarna gaan alle remmen los en word je op een opmerkelijk griezelschouwspel getrakteerd.
Beste horrorfan, ga deze film zo onbevangen zien en houd er rekening mee dat er een aanslag op de goede smaak en sterke maag wordt gepleegd. Enjoy!
Frank v.d. Ven
‘Tusk’ verschijnt donderdag 12 februari 2015 op DVD.