Un beau matin (2022)

Recensie Un beau matin CinemagazineRegie: Mia Hansen-Løve | 112 minuten | drama | Acteurs: Léa Seydoux, Pascal Greggory, Melvil Poupaud, Nicole Garcia, Camille Leban Martins, Sharif Andoura, Elsa Guedj, Masha Kondakova, Kester Lovelace, Ema Zampa

Léa Seydoux laat altijd een blijvende indruk achter. De Franse actrice heeft zich binnen enkele jaren omhoog gewerkt als een van de bekendste en meest geliefde actrices uit Frankrijk. Seydoux, knap en zelfverzekerd, belichaamt een zekere aantrekkingskracht die maar eens in de zoveel tijd voorbij komt. Ze acteert zelden theatraal of overdadig. De emotie komt diep van binnen. Soms is ze mysterieus en onpeilbaar; ze is in het verleden al eens gecast als femme fatale, maar kiest haar recente rollen juist weloverwogen uit. De actrice heeft al samengewerkt met heel wat topregisseurs, waaronder David Cronenberg en Wes Anderson.

In ‘Un beau matin’ speelt ze Sandra Kienzler, een alleenstaande moeder die werkt als een freelance vertaler in Parijs. Wanneer de film begint zien we Sandra langsgaan bij haar vader, Georg (Pascal Gregory). Georg leidt aan een neurodegeneratieve ziekte en kan steeds minder goed overweg in zijn appartement. Zijn familie ziet liever dat hij in een verzorgingstehuis komt te wonen. Georg stemt toe en verdwijnt daarop naar een verpleeginrichting, een sober tehuis waar de bewoners het beste vergeleken kunnen worden met schuifelende kasplantjes. Sandra, duidelijk de favoriete dochter, ziet de aftakeling van haar vader met lede ogen aan.

Terwijl Georg went aan zijn nieuwe situatie, loopt Sandra een oude vriend tegen het lijf, Clément (Melvil Poupaud). Hoewel Clément getrouwd is ontstaat er een vurige liefdesrelatie tussen de twee. Sandra, die lange tijd op de automatische piloot leefde, herwint geleidelijk een mate van geluk in haar leven. Alles lijkt goed te gaan tussen het koppel, wat er alleen maar op kan wijzen dat de dingen spoedig verkeerd zullen lopen. Of toch niet?

‘Un beau matin’ is de nieuwste film van Mia Hansen-Løve, die zich in haar werk tot realistische vormen van familiale en romantische relaties aangetrokken voelt. Haar bejubelde ‘L’avenir’ (2016) ging over een middelbare filosofielerares die wordt geconfronteerd met een echtscheiding, en hoe zij daaropvolgend haar leven opnieuw probeert in te richten; haar meta-narratieve ‘Bergman Island’ (2020) ging over een stel dat naar het Zweedse eiland Fårö trekt, en zo nieuwe dingen over hun verhouding leert. ‘Un beau matin’ is bewust kleinschaliger, meer persoonlijk: het gaat om een ​​situatie die Hansen-Løve nauw aan het hart ligt. De plot van de film is gebaseerd op de periode uit haar leven net voordat ze haar eigen vader verloor aan de ziekte van Alzheimer. Een begrijpelijkerwijs moeilijke periode die verbazingwekkend lichtvoetig op het scherm wordt weergegeven.

Geen van de onderwerpen die Hansen-Løve behandelt in haar nieuwe film zijn gemakkelijk. Noch aftakeling door dementie, noch de familiecohesie die door een affaire wordt ontstemd. Toch is de stemming van ‘Un beau matin’ nooit mistroostig te noemen. De film slaagt er altijd in iets hoopvols op te roepen. Dat wordt niet gedaan door middel van geforceerde sentimentaliteit of buitensporige komedie, maar juist door kleine momenten van medemenselijkheid te belichten. Dit is een film met een lief, onbezwaard karakter. Het maakt geen aanspraak op diepgang en bewandelt steevast zijn eigen pad. In vergelijking met de droefgeestige toon van veel andere Franse drama’s is dat eigenlijk wel verfrissend. Geen baanbrekende film, maar zeker de moeite van het bekijken waard.

Len Karstens

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 27 oktober 2022
DVD-release: 7 maart 2023