Un maledetto imbroglio – The Facts of Murder (1959)

Regie: Pietro Germi | 115 minuten | drama, misdaad | Acteurs: Pietro Germi, Claudia Cardinale, Franco Fabrizi, Cristina Gaioni, Claudio Gora, Eleonora Rossi Drago, Saro Urzì, Nino Castelnuovo, Ildebrando Santafe, Peppino De Martino, Silla Bettini, Rosolino Bua, Loretta Capitoli, Nanda De Santis, Gianni Musi

De Italiaanse regisseur Pietro Germi bouwde in de jaren 40 tot en met 70 geen onverdienstelijk c.v. op. Films als het neorealistische drama ‘Il cammino della speranza’ en de aanstekelijke komedie ‘Divorzio all’Italiana’ behoren tot de hoogtepunten van de Italiaanse filmgeschiedenis. Germi liet zien verschillende thema’s aan te kunnen, altijd gefilmd met stijl en een gezonde portie zelfverzekerdheid. Met ‘Un maledetto imbroglio’ kiest hij voor een mix van Maigret, noir en een vleugje komedie. Germi zelf vervult de hoofdrol.

Hij speelt de commissaris Ciccio Ingravallo, die tegelijkertijd een moord en een inbraak onderzoekt. Twee afzonderlijke misdrijven, maar toevallig wel in de zelfde flat. Natuurlijk vermoedt Ingravallo al snel een verband. Maar hoe de vork precies in de steel steekt blijft een raadsel. Met meerdere verdachten blijkt bijna iedereen wel wat achter te houden.

De verschillende karakters vormen de ruggengraat van ‘Un maledetto imbroglio’. Waar het verhaal soms wat zoek dreigt te raken vormen Ingravallo, zijn collega’s, de verschillende verdachten en andere figuren een boeiende en vermakelijke zekerheid. Germi speelt Ingravallo overtuigend. Met sigaar in de hand en zonnebril op het hoofd gaat hij op slimme, koele en vooral menselijke manier de misdaad te lijf. Claudio Gora blinkt uit als de man van de vermoorde vrouw, die duidelijk aangeslagen is maar toch een geheim lijkt te verbergen. Ook Claudia Cardinale en Franco Fabrizi doen het uitstekend als respectievelijk een ietwat schuchtere en ernstige vrouw en opportunistische arts in opleiding. Commissaris Saro (Saro Urzì, ook te zien in ‘Il cammino della speranza’) zorgt voor de luchtige noot.

‘De commissaris heeft het moeilijk’ luidde de titel van ‘Un maledetto imbroglio’ toen de film in 1961 in de Nederlandse bioscopen verscheen. Ook de toeschouwer kreeg het lastig, vond de krant Vaderland. Er gebeurt inderdaad nogal wat. De niet al te eenvoudige plot ontvouwt zich in rap tempo en wie niet bij de les blijft is de weg al snel kwijt. De uiteindelijke clou doet dan nog maar weinig potten breken. Maar de kwaliteit zit hem in de rijke sociale typeringen en sterke vormgeving. Germi’s zelfverzekerde stijl met immer vlotte montage en goed getimede humor werkt uitstekend en het acteerwerk is voortreffelijk. En wat het verhaal betreft, wees niet bevreesd. Soms zijn dingen simpeler dan ze lijken.

David Croese