Under Still Waters (2008)
Regie: Carolyn Miller | 95 minuten | drama, thriller | Acteurs: Jason Clarke, Lake Bell, Clifton Collins Jr., Ken Howard, Frankie Ingrassia, Jason Biondo, Erin Calahan, Jalisa Davis, Christena Doggrell, Christopher Harris, Craig Hawksley, Patrick Killoran, Gerald J. Lange Jr., Tony Michilak, Patrick Miller, Erik A. Williams
Broeierige thriller die zich voor een groot deel afspeelt in een landhuis aan een meer in Missouri, nadat Andrew (Jason Clarke) en zijn vrouw Charlie (Lake Bell) de motorrijder Jacob (Clifton Collins jr.) hebben opgepikt, nadat ze hem van zijn sokken hebben gereden. Er ontstaat een boeiend driehoeksspel tussen de hoofdrolspelers, die door regisseur Carolyn Miller ondanks beperkte middelen, op intrigerende wijze wordt verteld. Miller schreef ook het scenario, waarbij de oude filmwet voor dit genre geldt dat de gebeurtenis die de film in gang zet (in dit geval de “aanrijding” van Jacob), niet op louter toeval is gebaseerd. En dat is ook hier niet zo, wat dat betreft biedt ‘Still Waters’ (internationaal gedistribueerd onder de titel ‘Under Still Waters’) geen verrassingen. Maar het precieze hoe en wat houden de makers lang voor zich.De tatoeage van een spin die Andrew door zangeres annex tatoeage-artiest Abigail (Frankie Ingrassia) op zijn schouder heeft laten zetten, speelt hierin een sleutelrol.
Origineel is het verhaal niet te noemen, want deze film zit vol met raadselachtige ontmoetingen die via flashbacks uit de doeken wordt gedaan, al dan niet voorzien van een “twist” in het laatste kwart van de film. Maar waar ‘Under Still Waters’ vooral in slaagt, is om geloofwaardige karakters neer te zetten en die tegen elkaar uit te spelen. De drie hoofdrolspelers zijn niet echt bekend in ons land – en in de filmwereld in zijn geheel, maar ze overtuigen alle drie in wat gemakkelijke stereotiepe rollen hadden kunnen worden. Clarke is prima gecast als de ijskoude Andrew en dat moet voor Lake Bell als zijn vrouw Charlie fijn zijn geweest om tegenover te staan met haar vurige temperament. Het drietal wordt gecompleteerd door Clifton Collins jr., als de mysterieuze vreemdeling die ineens in hun leven opduikt. Collins heeft het uiterlijk van een zware jongen en zijn personage heeft op zich ook die achtergrond, maar hij legt er veel gelaagdheid in, geholpen door gevoelig kijkende ogen en een zachtere persoonlijkheid dan je op het eerste oog zou verwachten.
Zoals het een goede thriller betaamt, is de spanningsopbouw prima. Het huwelijk van Andrew en Charlie lijkt in het begin van de film al in de problemen te zitten. Charlie pusht haar man om een baan aan te nemen in het bedrijf van haar vader Conrad (Ken Howard) een rijke biermagnaat. Andrew is architect, maar weigert om nieuwe bierfabrieken te ontwerpen. Terwijl Andrew zich steeds meer terugtrekt, grijpt Charlie naar alcohol en pillen en flirterig gedrag om de verveling te doorbreken. Met de komst van Jacob ontstaat een explosieve mix, die door de drie acteurs goed wordt verbeeld. De dreigende en onheilspellende muziek van componist Tom Hiel wordt fraai ingezet bij de kille shots van de camera van Matthew Irving. De beelden van het verlaten meer, het bos en het huis hebben iets beklemmends, een teken dat de makers hun vak verstaan. Een paar flashbacks onderstrepen hoe fragiel de relatie tussen Andrew en Charlie eigenlijk is – en laten stukje bij beetje zien wat er nu echt gebeurd is in het verleden van Andrew en Jacob en hoe deze twee elkaar kennen.
Onterecht genegeerde film, want ‘Under Still Waters’ stijgt zeker uit boven de gemiddelde thriller. Het beperkte budget is in elk geval geen belemmering geweest om een spannende film te maken, maar wellicht heeft het ontbreken van grotere namen de film parten gespeeld. Overigens won Lake Bell de prijs voor beste actrice op het Newport Beach Film Festival. Haar medespelers hadden die eer dan eigenlijk ook wel verdiend.
Hans Geurts