Une affaire d’honneur (2023)

Regie: Vincent Perez | 100 minuten | drama | Acteurs: Roschdy Zem, Doria Tillier, Guillaume Gallienne, Damien Bonnard, Vincent Perez, Noham Edje, Pepe Lorente, Myriem Akheddiou, Eva Danino, Iman Perez, Manda Touré, Franck Micque, Raphaël Magnabosco, Luc-Antoine Diquéro, Sébastien Rajon, Cédric Moreau, Pierre Rambaldi, Christian Sinniger, Gérard Chaillou

Tijden veranderen. Wie in de 21e eeuw wil beledigen zal zijn heil zoeken op social media, favoriete marktplaats voor het uitwisselen van belediging en het plegen van karaktermoord. Nee, dan de 19e eeuw. Werd toen iemand in de hogere kringen beledigd dan trok hij zijn handschoen uit, mepte de belediger in het gezicht, en daagde hem uit voor een duel op leven en dood. Met zwaard, pistool of sabel.

In het jaar 1887 was dit eeuwenoude fenomeen in de meeste landen bij wet verboden, maar leefde het gebruik voort in militaire en hogere burgerlijke kringen. Zo ook in Frankrijk. In de speelfilm ‘Une affaire d’honneur’ maken we kennis met de sympathieke Clément Lazare, een meesterlijk schermer die moet aanzien hoe zijn piepjonge neef een duel moet aangaan. Ook ontmoeten we de stoere Marie-Rose Astié de Valsayre. Zij wordt vaak genoeg beledigd, maar als vrouw mag zij tot haar verdriet haar eer niet verdedigen. Volgens de mores van de Franse hogere kringen hebben vrouwen geen eer, dus valt er niks te verdedigen.

Dat de makers van ‘Une affaire d’honneur’ hun huiswerk goed hebben gedaan, blijkt uit de vele opmerkelijke details. Het aangaan van een duel was een uiterst formele affaire en we verbazen ons over de regels, procedures en archaïsche ridderlijkheid die tot zoveel beestachtige ellende leidden. We zien de duels in alle gruwelijkheid en akelige opwinding. De locaties zijn vaak prachtig – en afgelegen, om de politie op afstand te houden – en de angst, pijn en rouw gaan redelijk diep.

Ook qua acteurs zitten we hier goed, met Roschdy Zem en Doria Tiller als uitblinkers. Wel is het spijtig dat de personages wat aan de oppervlakte blijven hangen. Er zijn ook iets te veel personages, zodat je je als bezoeker zelden kunt focussen op een enkel karakter. Die overdaad geldt nog meer voor de thematiek. Ridderlijkheid, oorlogstrauma’s, feminisme, ongeschreven regels, het komt allemaal voorbij en geen van alle krijgt genoeg tijd voor wat meer diepgang.

‘Une affaire d’honneur’ is daarmee een film die vermaakt, maar die je weer snel bent vergeten. Een film die misschien ook iets te Frans is, met een soms onaantrekkelijke mix van overdreven welsprekendheid en sentimentaliteit. En mocht een Fransman zich nu beledigd voelen: zoek ons maar op. Op social media, dat spreekt vanzelf.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 29 februari 2024