Une âme d’enfant (2010)

Regie: Winifrey Bandera-Guzman | 14 minuten | drama, komedie, korte film | Acteurs: Miss Ming

De openingstitels van de korte film ‘Une âme d’enfant’ beginnen heel melancholisch, met meewarige gitaarmuziek over een montage van homevideobeelden van kleine kinderen. Maar het is zeker geen zware film. Er lijkt een soort magisch-realistische, Amélie-achtige sfeer nagestreefd te worden, maar hier slaagt men maar mondjesmaat in.

Het is best grappig om te zien hoe de volwassen hoofdpersoon zich nog als een klein kind gedraagt doordat ze aardappelpuree op haar lippen smeert, ongegeneerd bij mensen naar binnen kijkt, of brood met een strijkijzer bewerkt, maar het excentriek-humoristische toontje is helaas snel uitgewerkt.

De dingen die de vrouw doet zijn gewoonweg niet zo ontzettend bijzonder of grappig dat het de gehele film (een schamele 14 minuten) lang interessant blijft. Een monoloog van haar zus, een wandeling in een bos waar niets gebeurt, maar waarbij ze wel heel angstig om zich heenkijkt, het op een afstandje afluisteren van gesprekken van stelletjes en vrienden, het boeit allemaal weinig. Zelfs een ongetwijfeld aandoenlijk bedoelde confrontatie met een jongetje op een kiezelstrand die de hoofdpersoon een knuffel leent om haar te troosten bij haar nachtmerries, blijft qua betekenis en emoties redelijk op de vlakte.

Wat een grappige, of in ieder geval bijzondere filmervaring had kunnen zijn, is gewoon een verzameling gebeurtenissen in het leven van een kinderlijke, simpele vrouw. Sec en zonder meerwaarde.

Bart Rietvink

‘Un âme d’enfant’ staat als extra op de DVD en blu-ray van ‘Mammuth’.