Une belle course (2022)

Recensie Une belle course CinemagazineRegie: Christian Carion | 91 minuten | drama, komedie | Acteurs: Line Renaud, Dany Boon, Alice Isaaz, Jérémie Laheurte, Gwendoline Hamon, Julie Delarme, Hadriel Roure, Thomas Alden, Christophe Rossignon, Elie Kaempfen, Christian Carion, Léonie Carion

Zet twee mensen samen in een auto, zet er een camera op en er kunnen mooie dingen gebeuren. We zagen het al in uiteenlopende films – ‘Driving Miss Daisy’ (1989) en ‘Thelma & Louise’ (1991) bijvoorbeeld, en van korter geleden ook ‘Green Book’ (2018). Het moeten uiteraard wel interessante mensen zijn, die nader tot elkaar groeien tijdens zo’n autorit. Mensen die misschien op het eerste gezicht weinig met elkaar gemeen lijken te hebben, maar minder van elkaar verschillen dan ze zelf denken. De Franse film ‘Une belle course’ (2022) van Christian Carion sluit naadloos aan in dit rijtje. Carion werd bekend met ‘Joyeux Noël’ (2005), een met prijzen en nominaties overladen drama over de kerstbestanden tijdens de Eerste Wereldoorlog. De thematiek in ‘Une belle course’ is minder zwaar te verteren, maar desondanks stelt Carion – die samen met Cyril Gély tevens het scenario schreef – een aantal maatschappij-kritische kwesties aan de kaak die de scheve verdeling tussen mannen en vrouwen illustreren in het Frankrijk van (een groot deel van) de twintigste eeuw.

Charles (Dany Boon, die Carion nog kent van ‘Joyeux Noël’, waarin hij de tragische soldaat Poncel speelde) is een door de wol geverfde taxichauffeur in Parijs. Hij werkt zich uit de naad om de zorgen over zijn privéleven zoveel mogelijk te kunnen onderdrukken. Hij heeft namelijk flinke geldproblemen, en die zijn dusdanig uit de hand gelopen dat ze een wissel trekken op zijn relatie met Denise (Gwendoline Hamon). Op een ochtend pikt hij een hoogbejaarde vrouw op, die hem vertelt dat ze haar huis moet verlaten omdat ‘men vindt’ dat ze nu echt te oud is om op zichzelf te wonen. Deze Madeleine (Line Renaud, in het echt ook al dik in de negentig!) ziet de noodgedwongen verhuizing naar een verzorgingshuis echter totaal niet zitten en stelt het allemaal het liefst zo lang mogelijk uit. Dus vraagt ze Charles om langs een aantal plekken te rijden waar ze herinneringen aan heeft. Zolang de meter blijft lopen, vindt Charles het prima. Hij blijft aanvankelijk kil en zakelijk, maar ontdooit langzaam maar zeker naarmate hij meer verhalen hoort over het bewogen leven van zijn passagier.

Madeleine blijkt een roerig leven gehad te hebben. Haar grote liefde was een Amerikaanse soldaat, die haar bezwangerde toen ze nog een tiener was. Later trouwde ze een andere man, die losse handjes bleek te hebben en haar zoon – in zijn ogen niet meer dan een bastaard – nooit heeft willen erkennen. Maar scheiden van je man was er in de jaren vijftig nog niet bij, vrouwen moesten zich schikken naar hun lot. Vrouwen mochten niet eens een bankrekening openen of aan het werk gaan zonder toestemming van hun echtgenoot, iets waar Madeleine zich stevig tegen verzette. In een reeks terugblikken zien we hoe ze strijdt tegen die patriarchale onderdrukking en welke prijs ze daarvoor moet betalen. Het maakt haar een moderne heldin, een vrouw die er met haar onuitputtelijke moed mede voor heeft gezorgd dat vrouwen in Frankrijk inmiddels beduidend meer rechten hebben dan in haar tijd het geval was.

Dat klinkt best zwaar, maar ‘Une belle course’, wat overigens ‘een mooie rit’ betekent, is vooral een opgewekte film. Niet alleen straalt Line Renaud als Madeleine als nooit tevoren en pakt ze ons moeiteloos in met haar schalkse charme, ook de manier waarop Charles zich uiteindelijk helemaal voor haar en haar levensverhaal openstelt is hartverwarmend. Hoewel het verloop van de film zich door de ervaren kijker laat raden en Carion aan het einde wel erg nadrukkelijk naar onze emoties hengelt, overheerst de hartverwarmende sfeer van een onwaarschijnlijke vriendschap die de levens van twee mensen voorgoed zal veranderen. Dany Boon is in de vele komedies waarin hij speelt vaak haantje de voorste, maar doet hier bewust een stapje terug om zijn bijna veertig jaar oudere tegenspeelster te laten schitteren. De sfeervolle muziek, met muziek van onder anderen de fenomenale Etta James, vormt de kers op de taart. Het innemende ‘Une belle course’ blinkt niet per se uit in originaliteit, maar brengt dankzij de stralende Line Renaud ongetwijfeld een glimlach op je gezicht.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 27 april 2023