Urban Legend (1998)
Regie: Jamie Blanks | 99 minuten | horror | Acteurs: Jared Leto, Alicia Witt, Rebecca Gayheart, Michael Rosenbaum, Loretta Devine, Joshua Jackson, Tara Reid, John Neville, Julian Richings, Robert Englund, Danielle Harris, Natasha Gregson Wagner, Gord Martineau, Kay Hawtrey, Angela Vint, J.C. Kenny, Vince Corazza, Balázs Koós, Stephanie Mills, Danny Comden, Nancy McAlear, Shawn Mathieson, Clé Bennett, Danielle Brett, Roberta Angelica, Matt Birman, Brad Dourif, McDonnell, Silvio Horta, Michael Norton
‘Urban Legend’ is een standaard high school slasher, het type horrorfilm dat al stamt uit de tijd van ‘Halloween’ en ‘Friday the 13th’ en waarin een stel knappe en bij voorkeur promiscue jongeren wordt opgejaagd en afgeslacht door een meestal gemaskerde seriemoordenaar. Midden jaren negentig werd dit genre weer nieuw leven ingeblazen door het succes van Wes Cravens ‘Scream’, en ‘Urban Legend’ is één van de films die hier een graantje van mee wilde pikken.
In zijn soort is ‘Urban Legend’ een voorspelbare en niet bijster shockerende horrorfilm die niet zo fris en prikkelend is als ‘Scream’ maar toch gewoon doet wat hij moet doen en enkele “interessante” moorden in zijn arsenaal heeft waarmee de aandacht van de kijker nog redelijk vast wordt gehouden. Één van deze moorden zit direct aan het begin van de film. Het slachtoffer is een aantrekkelijke jongedame die ’s nachts in de regen zonder benzine komt te zitten en met haar auto nog net terecht kan bij een benzinestation waar een enge, stotterende Brad Dourif – slangtong uit ‘The Lord of the Rings’ – de pompbediende is. Het meisje durft, begrijpelijk, niet uit te stappen en geeft slechts haar creditcard aan de man door een amper geopend raam en hoopt dat het zo verder geregeld wordt. Maar dan blijkt ze even binnen te moeten komen. Inderdaad, neem de pepperspray maar mee… Het is een aardig begin van de film, die helaas niet voortdurend zo boeiend weet te blijven.
Net als ‘Scream’ draait het hier om een zelfbewuste moordenaar en groep betrokkenen, die zich bewust zijn van de “regels” van de moorden, die een vaststaand patroon volgen. Alleen de opbouw en anticipatie zijn hier minder spannend, met slechts de vertelling van een Urban Legend door een van de personages in het begin van de film en enkele achtergrondinformatie van Robert “Freddy Krueger” Englund, die over folklore en legendes doceert. Het onderzoek naar de identiteit van de moordenaar komt ook niet echt betrokken of intens over en de killer zelf is minder dreigend dan grote iconen uit bijvoorbeeld ‘Halloween’, ‘A Nightmare on Elm Street’, en directe voorganger ‘Scream’. En de moorden zelf zijn ook minder huiveringwekkend, al heeft de film zeker zijn momenten. Afgezien van de openingsmoord, is er ook nog een originele moord aanwezig die de kijker rillingen bezorgd als deze zich in de hoofdpersoon verplaatst. De betrokkenen hierbij zijn hoofdpersonage Natalie (Alicia Witt), haar Goth kamergenote die van ruige en luide seks houdt, en natuurlijk de killer zelf. Wanneer Natalie nietsvermoedend thuiskomt en haar kamergenote weer eens in een donkere kamer ruig te keer hoort gaan in bed, loopt ze zonder blikken of blozen naar haar eigen bed, doet haar koptelefoon op, en draait zich om, om te gaan slapen. Het opstaan zal haar een gruwelijke kater bezorgen.
‘Urban Legend’ kent een overbekend patroon, met hoofdpersonen die niet worden geloofd of voor gek worden versleten, valse verdenkingen, valse schrikmomenten, maar gelukkig geen verhaal dat te veel of te vergezochte “twists” gebruikt en met een hoofdrolspeelster, Alicia Witt, die tenminste niet hersendood is en met haar acteerwerk en voorkomen redelijk weet te boeien. ‘Urban Legend’ is een film die aardig te verteren is als tussendoortje maar zeker niet geldt als één van de betere films uit het genre.
Bart Rietvink
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 28 januari 1999