Vader (2019)

Recensie Vader Cinemagazine Regie: Isabel Lamberti | 24 minuten | korte film, documentaire

‘Vader’ is een gevoelige, korte documentaire over een vader die zijn tienerzoon al bijna zes jaar niet meer heeft gezien. Vader Jacinto neemt zijn zoon Shakur (wat “dankbaar” betekent) mee op een korte roadtrip naar de kust. In een poging oude banden te herstellen, komen de twee stap voor stap dichter bij elkaar.

De setting van ‘Vader’ is grauw en vaal en doet denken aan de Belgische kust die vaak uit troosteloos beton bestaat. Vader en zoon zijn allesbehalve sentimenteel en als kijker vraag je je af wat er gebeurd is en of ze niet om de hete brij heen draaien. Stukje bij beetje begin je de verhouding tussen de twee meer te begrijpen. Ze blijken niet de allergrootste praters, maar in hun eigen taal lijken ze elkaar veel te zeggen. Met wie Jacinto wel kan praten is zijn vriendin, die er op beeld soms letterlijk bij is. Al bellende reflecteert Jacinto op zijn verleden en hoe hij de relatie met zijn zoon kan herstellen.

Regisseur Isabel Lamberti schenkt veel aandacht aan details. Ze weet van iets groots iets kleins te maken, waardoor dat kleine juist meer waarde krijgt. ‘Vader’ is een intieme en ontroerende documentaire. Zowel de cinematografie als de edit zijn gewaagd waardoor de film speels wordt, maar je je focus niet verliest. ‘Vader’ is zoals een korte film hoort te zijn. Je krijgt in al zijn subtiliteit genoeg achtergrondinformatie, maar niks wordt helemaal uitgepluisd. Er wordt ruimte gelaten voor een eigen perspectief en opinie.

Marieke de Vries

Waardering: 4