Valentine (2001)

Regie: Jamie Blanks | 96 minuten | horror, thriller | Acteurs: Denise Richards, David Boreanaz, Marley Shelton, Jessica Capshaw, Jessica Cauffiel, Katherine Heigl, Hedy Burress, Fulvio Cecere, Daniel Cosgrove, Johnny Whitworth, Woody Jeffreys, Adam Harrington, Claude Duhamel, Wyatt Page, Benita Ha, Paul Magel, Haig Sutherland, Adrian Holmes, Ty Olsson, Daniel Boileau, Karina Carreck, Joel Palmer, Sarah Mjanes, Chelsea Florko, Chelcie Burgart, Brittany Mayers, Kate Logie, Sterling McKay

Het slashergenre kreeg in de jaren negentig van de vorige eeuw een opleving. Tientallen tieners kwamen op de meest inventieve en gruwelijke manieren aan hun einde. Ze hadden het er dan ook wel naar gemaakt, want als ze naar ‘Scream’ gekeken hadden, dan hadden ze geweten wat je vooral niet moet doen als je in een horrorfilm zit. ‘Valentine’ was één van de laatste films in het genre die uitkwam in de hausse tienerslashers. Dankzij ‘Scream’, wat eigenlijk een parodie op de slasherfilms was, werd een nieuwe markt aangeboord, waarin miljoenen omging. Of de tegenvallende box-office van ‘Valentine’ direct heeft bijgedragen aan het besef dat de ideeën voor films in het genre zo ongeveer doodgebloed waren is natuurlijk niet zeker, maar filmmakers begrepen blijkbaar wel dat het tijd was voor wat vers bloed, want hierna werden er opvallend veel remakes van horrorfilms uitgebracht (dat verse kun je dus ook wel met een korreltje zout nemen). ‘Valentine’ vormt geen uitzondering op van de clichés aan elkaar hangende tienerhorrorfilms. Het is een simpel rechttoe-rechtaan verhaal, waarbij de makers regelmatig proberen de kijker op het verkeerde been te zetten. Iedereen met een beetje filmervaring weet al vrij snel wie de dader is en dat haalt een groot deel van de spanning weg.

Er valt echter nog genoeg te griezelen, regisseur Jamie Blanks (eerder verantwoordelijk voor de slasher ‘Urban Legends’) zet op een effectieve manier middelen in als plotseling in beeld verschijnende personen (hetgeen dan uiteraard vals alarm blijkt te zijn), spanningverhogende muziek en enkele bloederige scènes. Meest doeltreffend is de scène in het video-doolhof, waar op tientallen tv’s in close-up geschoten mensen geprojecteerd worden. De acteerprestaties zijn niet om over naar huis te schrijven, waarbij vooral Jessica Capshaw (dochter van Kate Capshaw en stiefdochter van Steven Spielberg) opvalt, in negatieve zin weliswaar. Het lijkt wel of zij – net als de moordenaar – een masker draagt, omdat haar gezichtsspieren nauwelijks bewegen. De rest van de cast zegt plichtsgetrouw zijn of haar regels op en tonen de juiste gezichtsuitdrukkingen, maar het houdt niet over.

Toch is ‘Valentine’ best te pruimen voor mensen die even een makkelijke horrorfilm willen zien. De film wordt nergens echt goor en is daarom ook voor het bredere publiek geschikt. De bloedmooie dames (en een enkele heer) die in de produktie rondlopen zijn ook het aanzien wel waard. Ook is de film goed geproduceerd, de sets zijn fantastisch (zoals het al eerder genoemde video-doolhof) en zitten er nog wel wat humoristische scènes in (de speeddating scène bijvoorbeeld en de ‘wax it’ scène, waarin Denise Richard’s karakter gevraagd wordt door een date met de creepiest smile ever, nadat hij zich uitgekleed heeft, om ‘it’ te ‘waxen’. Drie maal raden wat ze over hem heen giet… Alhoewel er wel wat plotgaten in de film zitten, en de leeftijden van de acteurs te opvallend verschillen – terwijl ze allen personages spelen die begin twintig zijn – is ‘Valentine’ een aardig tussendoortje, dat ook niet meer pretendeert te zijn dan dat. Vergelijk het maar met een doosje chocolaatjes dat je ophebt voor je het weet, van een afzender die je wel aardig vindt maar die je hart niet sneller doet kloppen.

Monica Meijer

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 12 juli 2001