Vicky Cristina Barcelona (2008)

Regie: Woody Allen | 96 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Javier Bardem, Rebecca Hall, Scarlett Johansson, Penélope Cruz, Christopher Evan Welch, Chris Messina, Patricia Clarkson, Kevin Dunn, Julio Perillán, Juan Quesada, Richard Salom, Maurice Sonnenberg, Antonio Manel Barceló, Josep Maria Domènech, Emilio de Benito, Jaume Montané

Woody Allen heeft zijn werkveld als regisseur de laatste jaren verlegd naar Europa. Waar hij voorheen voornamelijk New York als locatie had, heeft hij in zijn meer recente films Londen en omgeving als plaats van handeling gekozen. (‘Match Point’, ‘Scoop’ en ‘Cassandra’s Dream’). In zijn nieuwe film ‘Vicky Cristina Barcelona’ verplaatst hij de setting naar Spanje. Wellicht hebben de zon en de weldadige (nieuwe) omgeving hem geïnspireerd: ‘Vicky Cristina Barcelona’ is heerlijke, luchtige komedie met kwaliteit en inhoud. Woody Allen wilde de stad Barcelona eren in zijn film en in deze doelstelling is hij zonder meer geslaagd.

Het verhaal begint met twee Amerikaanse vriendinnen die in Barcelona aankomen voor een verblijf bij vrienden voor de zomerperiode. Vicky (Rebecca Hall) is de wat analytisch ingestelde en meer degelijk overkomende brunette. Cristina (Scarlett Johansson) is de blondine met de instelling van een vrije geest en meer het type losbol dat wel ziet wat er van komt en het leven (en de relaties daarbinnen) min of meer neemt zoals het komt. Vicky wil zich verdiepen in een studie Catalaanse cultuur en Cristina doet iets onduidelijks met fotografie. Aantrekkelijk als zij zijn, komen zij door hun artistiek/culturele ‘aspiraties’ via een expositie in contact met de kunstschilder Juan Antonio (Javier Bardem) die hen uitnodigt met hem naar Oviedo te gaan om daar de prachtige architectuur te bestuderen en daarna gedrieën de nacht door te brengen. Over Juan Antonio doen vele verhalen de ronde, hij zou een stormachtig seksleven leiden en een vechtscheiding met zijn ex, Maria Elena (Penélope Cruz) achter de rug hebben. Die heeft hem vol passie geprobeerd te vermoorden. De wat meer burgerlijke Vicky wijst dit voorstel af, zij acht zich ‘beledigd’ door dit plotselinge voorstel en stelt keurig verloofd te zijn. Cristina vindt het wel een spannend idee en overtuigt uiteindelijk Vicky toch mee te gaan, ze zien dan wel hoe de zaken zich ontwikkelen. Of ze uiteindelijk zullen doen wat Juan voorstelt, zien ze dan wel weer.

Na een romantisch diner et cetera wordt Vicky net voordat zij met Juan invulling wil geven aan diens voorstel echter ziek. Zij blijkt een maagzweer te hebben en moet plotseling bed houden. Wat kan worden verwacht gebeurt: de terughoudende Vicky laat zich door de mooie Juan inpalmen en zij doet wat zij nooit van haar zelf zou hebben verwacht. Vicky drukt het gebeurde min of meer weg alsof het nooit heeft plaatsgevonden. Juan verlegt zijn aandacht naar Cristina met een relatie tot gevolg. Wat is gebeurd heeft Vicky niet onberoerd gelaten, zij is nog steeds gecharmeerd van de hartenbreker Juan, maar trouwt toch met haar degelijke verloofde. Cristina en Juan gaan samenwonen, maar plotseling duikt de mooie Maria Elena op. Zij zit in geestelijke nood en dreigt zelfmoord te plegen. Juan zegt geen andere oplossing te zien dan haar in huis op te nemen om zo ongelukken te voorkomen. Op deze ingewikkelde menage à trois komt steeds meer druk te staan, mede door heftige ruzies tussen Juan en Maria Elena.

Bij de locaties van de film is optimaal gebruik gemaakt van de magnifieke architectuur van Gaudi (waaronder de wereldberoemde Sagrada Familia) en het Museum Joan Míro. Alle fraaie plekken, promenades (Ramblas) en parken worden (overvloedig) getoond. Die beelden zijn een regelrechte lust voor het oog en moeten voor liefhebbers van Barcelona sowieso al voldoende reden om de film te gaan zien. De personages van Vicky, Cristina en Juan zijn zonder meer geloofwaardig, evenals die van de gepassioneerde Maria Elena die overigens pas na enige tijd in het filmverhaal opduikt. Zowel Javier Bardem, als Scarlett Johansson, Rebecca Hall en Penélope Cruz zijn uitstekend op dreef. De chemie tussen deze acteurs is duidelijk aanwezig. Javier Bardem speelt zijn rol van Don Juan met bijzondere overtuiging en flair. Bardem heeft als artistieke charmeur een magnifieke metamorfose ondergaan in vergelijking tot zijn kille moordenaarsrol in ‘No Country for Old Men’. Zoals dat in een komedie past, worden sommige karakters wat zwart wit uitvergroot (zoals de verloofde van Vicky), maar dat is geen moment bezwaarlijk. Woody Allen heeft zichzelf dit keer (gelukkig) geen rol toegekend. Zijn hem zo kenmerkende dialogen zijn volop in het script verwerkt en geven de film zowel een luchtige, amusante ondertoon, maar evenzeer veel momenten met scherpzinnige, humoristische dialogen. Het verhaal loopt soepel en vloeiend en stokt geen moment. Een komedie om van te genieten. Luchtig, maar wel mét inhoud en kwaliteit. Geestig, inspirerend en ontspannend.

Rob Veerman

Waardering: 4

Bioscooprelease: 11 december 2008