Vitus (2006)
Regie: Fredi M. Murer | 120 minuten | drama, muziek | Acteurs: Fabrizio Borsani, Theo Gheorghiu, Julika Jenkins, Urs Jucker, Bruno Ganz, Eleni Haupt, Kristina Lykowa, Tamara Scarpellini, Daniel Rohr, Norbert Schwientek, Heidy Forster, Daniel Fueter, Livia S. Reinhard, Susanne Kunz, Thomas Mathys, Ursula Reiter, Annelore Sarbach, Adrian Fuhrer, Frank Demenga, Stefan Witschi, Stefan Schertenleib, Andreas Krämer, Flavio Delli Colli
Op twaalfjarige leeftijd draagt de Zwitserse Vitus (Teo Gheorghiu) al een zware last op zijn schouders. Als muzikaal wonderkind en bezitter van een super IQ van 180 hebben zijn ouders torenhoge verwachtingen van hem. Vooral zijn moeder (Julika Jenkins) is ambitieus. Zij ziet een glansrijke toekomst voor haar zoon in het verschiet en zet haar zoon voortdurend onder druk om nog meer en nog beter te presteren. De talenten van haar zoon zijn belangrijker voor haar dan haar zoon zelf. Aan zijn vader (Urs Jucker) heeft Vitus ook niet veel. Die is weinig thuis en altijd druk met zijn werk. Vitus is niet gelukkig. Hij lijdt er onder dat hij anders is dan de andere kinderen en probeert dat op zijn manier op te lossen.
In de korte proloog van de film wordt al snel duidelijk dat de zesjarige Vitus (Fabrizio Borsani) bijzonder begaafd is: hij speelt uitzonderlijk goed piano en de encyclopedie is zijn favoriete leesboek. Dat neemt niet weg dat hij het liefst in het gezelschap van zijn excentrieke grootvader (Bruno Ganz) verkeert. Die neemt het leven zoals het komt en bij hem kan Vitus het kind kan zijn dat hij nog is. Beiden hebben een voorliefde voor vliegen, schaken en geheimen. Ook bij zijn twaalfjarige oppas (Kristina Lykowa) voelt hij zich op zijn gemak. Als Vitus ouder wordt, voelt hij zich steeds ongelukkiger. Zijn vader en moeder bedoelen het goed, maar zijn alleen maar bezig met zijn prestaties en de glorieuze carrière die hem wacht. Dat er problemen zijn in het bedrijf waar zijn vader werkt, maakt de situatie thuis er ook niet beter op.
Op zijn twaalfde besluit Vitus (Teo Gheorghiu) zijn lot in eigen handen te nemen. Daardoor verandert zijn leven op wonderbaarlijke wijze en krijgt Vitus de kans het leven van een normale twaalfjarige te leven. Tenminste, als hij thuis is of op school… Zijn grootvader is de enige die weet heeft van het dubbelspel dat Vitus speelt. ‘Vitus’ is in Zwitserland genomineerd voor het beste script en is er verkozen als beste film. Het is een aardige, soms sprookjesachtige familiefilm waarin vooral de warme relatie tussen Vitus en zijn grootvader opvallen. Maar degene die werkelijk de show steelt is Fabrizio Borsani met zijn overtuigende en ontroerende vertolking van de zesjarige Vitus.
Iris Schreurs