Viva Laldjérie (2004)
Regie: Nadir Moknèche | 113 minuten | drama | Acteurs: Lubna Azabal, Biyouna, Nadia Kaci, Jalil Naciri, Abbes Zahmani, Florence Giorgetti, Lounès Tazairt, Akim Isker, Fawzi B. Saichi, Serge Avedikian
Algerije kent een roerige geschiedenis. Na een jarenlange Franse kolonisatie en een zwaar bevochten onafhankelijkheid, kreeg men te maken met de terreur van islamitisch fundamentalisten. De laatste jaren lijkt de rust echter weergekeerd in het land want veel horen we er niet meer over. Enter ‘Viva Laldjérie’. Deze film van regisseur en globetrotter Nadir Moknèche probeert een beeld te schetsen van het hedendaags Algiers, haar inwoners en vooral haar vrouwen.
In ‘Viva Laldjérie’ maken we kennis met moeder Papicha en dochter Gouchem. Zij bewonen een kamer in een hotel, waar moeder gebukt gaat onder een nostalgisch verlangen naar haar artistieke glorietijd en waar dochter zich gereed maakt voor haar minnaar, een one night stand of een potje biljart. Hoe het zover heeft kunnen komen met dit tweetal komen we nooit precies te weten en dat is echt een gemis. Hierdoor lijkt ‘Viva Laldjérie’ soms op een feuilleton waarvan je de eerste afleveringen hebt gemist en dat daarom wat lastig te begrijpen is.
Zowel moeder en dochter als buurvrouw Fifi bevinden zich aan de rand van de Algerijnse samenleving. Hoe de subcultuur waarin zij leven eruit ziet, wordt in de loop van de film langzaam duidelijk. Maar hoe deze zich verhoudt tot de Algerijnse mainstream cultuur blijft in het vage, vooral omdat de film nauwelijks aandacht schenkt aan het leven van de gewone Algerijn. Als schets van het hedendaagse Algerije voldoet deze film dan ook slechts voor kijkers die al enigszins bekend zijn met deze maatschappij; zij zullen ook beter de positie van beide hoofdpersonages kunnen inschatten.
Een laatste minpunt is de plot, die verdeeld is over twee verhaallijnen. Het verhaal van de moeder die haar verloren jeugd zoekt en terugvindt, is zowel boeiend als overtuigend. De verhaallijn over de dochter, de prostituee en het vermiste pistool steekt bijzonder zwak in elkaar, vooral ook omdat er nogal wat ongemotiveerde acties in voorkomen.
Hoewel er van alles valt te klagen over deze productie, is ‘Viva Laldjérie’ uiteindelijk toch geen vervelende film geworden. We krijgen een kijkje in een onbekende wereld, met nachtclubs, een vrouwelijke ziener, fraaie én onooglijke architectuur en omgangsvormen die even fascinerend als onbegrijpelijk zijn. Het maakt van het kijken naar ‘Viva Laldjérie’ als een wandeling door een vreemde stad, waar je van de cultuur niet zo veel begrijpt maar waarvan je wel de sfeer met volle teugen kunt opsnuiven.
Henny Wouters
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 19 mei 2005