Voir du pays (2016)

Regie: Delphine Coulin, Muriel Coulin | 102 minuten | drama | Acteurs: Soko, Ariane Labed, Ginger Romàn, Karim Leklou, Andreas Konstantinou, Makis Papadimitriou, Alexis Manenti, Robin Barde, Sylvain Loreau, Jérémie Laheurte, Damien Bonnard, Jean-Yves Jouannais, Pierre Devérines

Gratis drie dagen naar een vijfsterrenhotel in het zomerse Cyprus? Klinkt als de hoofdprijs van een loterij toch? Maar voor de Franse vriendinnen Aurore en Marine betekent deze trip een verplichte tussenstop op weg naar huis, nadat ze een paar jaar als militair in Afghanistan hebben gediend. In Cyprus moet hun peloton deelnemen aan iets dat decompressie heet. Dat betekent zwemmen, trainen, luieren, dansen, drinken en flirten. Maar ook collectieve therapie en verplichte meditatie staan op het programma.

‘Voir du pays’ is niet de eerste film die zich bezighoudt met de trauma’s van de terugkerende militair. In een meesterwerk als ‘In the Valley of Elah’ vormt het de hoofdmoot, in klassiekers als ‘The Deer Hunter’ en ‘The Hurt Locker’ is het een belangrijk motief. Kan een filmer hier nu nog iets origineels aan toevoegen?

Door zich te richten op de meiden in het peloton en door het afgemeten tijdsbestek, heeft ‘Voir du pays’ in ieder geval een originele invalshoek. Minder origineel is de uitwerking. Dat de militairen en de inheemse Cyprioten gaan botsen, zie je van mijlenver aankomen. De combinatie van opgekropte angst en nauwelijks in toom te houden agressie levert scènes op die we al vaker hebben gezien. Dat het peloton een geheim herbergt en dat de mannelijke militairen jaloers raken op de Cypriotische Don Juans is al even voorspelbaar als dat de vriendinnen uiteindelijk onderling mot krijgen.

Die opeenvolging van voorspelbare scènes geeft ‘Voir du pays’ iets gekunstelds. Alsof de filmers een lijstje met verplichte scènes afwerken. Dit wordt nog versterkt door de even gekunstelde dialogen. Soms zijn die cliché, soms zijn ze van het onnatuurlijke soort, waarbij de militairen elkaar dingen vertellen die ze samen hebben meegemaakt (opdat de kijker het beter snapt). De emotionele monologen bij de dagelijkse therapiesessie zijn dan wel weer geslaagd.

Dit alles maakt van ‘Voir du pays’ zeker geen mislukking. De focus op vrouwelijke militairen is verfrissend, de uitbeelding van de verplichte decompressie is ook iets wat je niet dagelijks ziet. Bovendien hebben we met Ariane Labed een fijne actrice in huis die het hele spectrum aan emoties beheerst. Aardige film dus, die een topper had moeten zijn.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 6 april 2017
On demand release (via Picl): 6 april 2017
VOD-release: 27 juni 2017
DVD-release: 27 juni 2017