Volcano – Eldfjall (2011)
Regie: Rúnar Rúnarsson | 99 minuten | drama | Acteurs: Theodór Júlíusson, Margrét Helga Jóhannsdóttir, Þorsteinn Bachmann, Elma Lísa Gunnarsdóttir, Auður Drauma Bachmann, Kristín Davíðsdóttir, Benedikt Erlingsson, Þröstur Leó Gunnarsson, Harald G. Haraldsson, Björn Karlsson, Jóhann Sigurðarson, Þór Hrafnsson Tulinius, Ágúst Örn B. Wigum, Katla M. Þorgeirsdóttir
‘Volcano’ (‘Eldfjall’) is een ontroerend en gevoelvol intiem verfilmd verhaal over een man die recent met pensioen is gegaan en wiens leven ingrijpend zal veranderen door een serie dramatische gebeurtenissen. Hannes (Theodór Júlíusson) is een gevreesde conciërge op zijn school. Als hij op zijn laatste werkdag de deur achter zich dicht slaat (en een wat spottende afscheidsspeech meekrijgt), ziet hij een zwart toekomstbeeld voor zich. Hij speelt voor de buitenwereld de stoere onverschillige bonk, maar is van binnen een vat vol onderdrukte emoties. Op weg naar huis wil hij zich eerst van het leven beroven, maar bedenkt zich.
Thuis is hij een uiterst onaangename en soms grove kerel die zijn vrouw Anna (Margrét Helga Jóhannsdóttir) voortdurend bekritiseert. Met zijn volwassen kinderen Ari (Þorsteinn Bachmann) en Telma (Elma Lísa Gunnarsdóttir) heeft hij een slechte relatie, zij kunnen en willen nauwelijks met hem praten. Zijn toevluchtsoord is een oud vissersbootje waarmee hij de zee opgaat. Daar ligt zijn geluk en kan hij ontsnappen aan de grofgebekte ouwe knorrepot die hij altijd is. Als zijn oude bootje door een lek op volle zee dreigt te zinken, lijkt het alsof hij daar vrede mee heeft en zich overgeeft aan zijn dan onvermijdelijke einde. Op het laatste moment bezint hij zich (alweer) en weet door hard te pompen toch te blijven drijven. Als hij door sleepboothulp eerder thuis is dan verwacht hoort hij een gesprek tussen zijn kinderen. Dit gesprek is zo confronterend voor hem dat hij zich realiseert dat hij het leven van vrouw en kinderen eigenlijk heeft vergald.
Hannes gooit op de onbeholpen wijze van een ruwe bonk ‘s avonds het roer om en met weinig woorden is er sprake van toenadering en enige tederheid in een huwelijk dat al lang geheel uit sleur bestaat. Dan slaat het noodlot dramatisch toe: Anna krijgt een beroerte en kan niet meer praten of bewegen. De enige emotie die zij nog kan tonen is ingehouden huilen. Hannes besluit de verzorging op zich te nemen, maar krijgt felle verwijten van zijn kinderen die hem keihard zeggen dat hij dit alleen maar uit schuldgevoel wil doen, nadat hij haar hele leven heeft verpest. Zij willen moeder in een verpleegtehuis laten verzorgen. Wat volgt is een ontroerend verhaal van een grote onbeholpen man die in al zijn onhandigheid met hulp van thuiszorg liefdevol thuis zijn vrouw verzorgt. Als hij zich steeds meer realiseert dat het noodlot van Anna niet zal wijzigen en ook Anna voortdurend huilt komt hij voor een duivels dilemma te staan….
Regisseur Rúnar Rúnarsson debuteert sterk en indrukwekkend met dit klein gehouden verhaal dat ingetogen en teder is verfilmd en zich in een rustig tempo in sterke cinematografische beeldtaal ontwikkelt. Theodór Júlíusson vertolkt de rol van Hannes magistraal, maar ook Margret Helga Johannsdottir overtuigt als zijn echtgenote Anna. Magnifieke landschapsbeelden en het zo kenmerkende IJslandse licht versterken de boodschap van het verhaal, waaraan de muzikale score in hoge mate bijdraagt. ‘Volcano’ is een intens en indringend verhaal dat elementaire levensvragen over liefde, schuldgevoel, compassie en de waardigheid van het leven stelt zonder zelf te oordelen. Dat laatste mag de toeschouwer zelf doen.
Rob Veerman
Waardering: 4
Bioscooprelease: 26 juli 2012