Water Lilies-Naissance des pieuvres (2007)

Regie: Céline Sciamma | 85 minuten | drama | Acteurs: Pauline Acquart, Louise Blachère, Adèle Haenel, Warren Jacquin, Christelle Baras, Marie Gili-Pierre, Alice de Lencquesaing, Claire Pierrat, Barbara Renard, Esther Sironneau, Jérémie Steib, Yvonne Villemaire, Christophe Van de Velde, Serge Brincat

Debutante Céline Sciamma weet met ‘Naissance des pieuvres’ precies de belevingswereld weer te geven van vijftien- en zestienjarige meisjes. Geen origineel uitgangspunt, maar de uitwerking van het idee is dat wel. Zelden geeft een film zo’n oprecht en herkenbaar beeld van de onzekerheden, verlangens en dromen van tieners als dit Franse pareltje. Het er graag bij willen horen, het mijmeren over de eerste keer seks, het daadwerkelijke uitvoeren van die eerste keer, de onderlinge wreedheid, de dialogen (die overigens precies goed gedoceerd zijn)… het is een goed afgestemde produktie geworden. Parijzenaar Sciamma, die afstudeerde aan La Fémis met het scenario voor deze film, nam de regie voor eigen rekening op aanraden van Xavier Beauvois, die in het examen-comité zat.

Marie is een introvert meisje, een laatbloeier, die er met haar jongensachtige figuur nog niet zo oud uitziet als de door haar bewonderde Floriane. De eveneens vijftien jaar oude Floriane wordt gezien als het sletje van de buurt, iedereen is ervan overtuigd dat ze “het” al met heel veel jongens gedaan heeft en het meisje zelf voert ook niets uit om dit imago te verbeteren, ze doet er hoogstens, al provocerend, een schepje bovenop. Floriane is de ster van het synchroon zwemteam. Anne, Marie’s beste vriendin, is een mollig meisje, dat niet echt uitblinkt in deze sport en ook niet zo goed in de markt ligt als Floriane. Ze is stapelverliefd op François, maar deze laatste heeft alleen maar oog voor Floriane. Marie weet vriendschap te sluiten met Floriane en in de zomer die volgt, maakt elk van deze drie meisjes een grote stap in de richting van het volwassen worden. In de kleedkamer van het plaatselijke zwembad vinden heel wat gesprekken plaats, maar meer nog wordt er geroddeld, gesmoesd en gelogen.

De intieme stemming in de film wordt versterkt door de sublieme aquadeuntjes van Jean-Baptiste de Laubier (Para One). Dat de meiden aan synchroon zwemmen doen, geeft de mogelijkheid voor cinematograaf Crystel Fournier om prachtige beelden te schieten, die de poëtische sfeer nog intenser maken. Er is ook ruimte voor humor, voornamelijk in de scènes met Anne, die bijvoorbeeld een wel heel innovatieve manier van winkeldiefstal heeft bedacht. Door de bewuste keuze van Sciamma om de jongeren geen gebruik te laten maken van mobiele telefoons en andere hedendaagse technieken zoals MP3 spelers of internet is ‘Naissance des pieuvres’ een tijdloos document geworden. Ook in de kledingstijl komt dit terug, het korte rokje dat Marie draagt zou evengoed in de jaren zeventig als in de tegenwoordige tijd gedragen kunnen worden. Ook is de afwezigheid van volwassenen in de film erg sterk. Zo blijft de kijker dicht op de huid van de drie protagonisten, zonder afgeleid te worden door ouder-kind relaties. Eveneens geeft dit op een uitstekende wijze de beleving van Marie, Anne en Floriane weer, want als je vijftien bent, is het enige dat telt immers jezelf. ‘Naissance des pieuvres’: de letterlijke vertaling van de Franse titel betekent geboorte van de octopussen, dat verwijst naar het gespartel van armen en benen in het water (dat er dus uitziet als een octopus). De geboorte van een getalenteerd filmmaakster is in ieder geval een feit.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 6 maart 2008