Way of the Dragon-Meng long guo jiang (1972)

Regie: Bruce Lee | 95 minuten | actie, drama, thriller, komedie, misdaad | Acteurs: Bruce Lee, Nora Miao, Chuck Norris, Ping-Ao Wei, Chung-Hsin Huang, Robert Wall, Ing-Sik Whang, Tony Liu, Unicorn Chan, Malisa Longo, Fu Ching Chen, Chin Ti, Wu Ngan, Robert Chen, Jon T. Benn

Na zijn eerste rollen in series (“The Green Hornet”) en films (‘The Big Boss’ en ‘Fist of Fury’) wilde Bruce Lee zijn tot dan toe succesvolle carrière meer in eigen hand nemen. Zijn derde project onder leiding van producent Raymond Chow werd dan ook door hem geregisseerd en geschreven. Na de eerdere successen had Lee voor ‘Way of the Dragon’ een groter budget ter beschikking. Dit is onder andere op te maken uit de mooie locaties in Rome waar de film zich afspeelt. Ook het meedoen van bekende vechtsportkunstenaars zoals Robert Wall, Ing-Sik Whang en (inmiddels cult-icoon) Chuck Norris betekende meer exposure voor de film. De voortekenen waren gunstig voor Lee’s regiedebuut…

Maar toch is ‘Way of the Dragon’ ondanks dat hij financieel succesvol was, naar verluidt een wereldwijde opbrengst van 85 miljoen dollar, geen overdonderende film. Dit heeft een aantal redenen. Het script, geschreven door Lee zelf, vertoont nogal wat mankementen. De situatie rond Lee’s oom bijvoorbeeld die onder druk staat van de maffia wordt niet uitgediept. Het kleine gastrolletje van Italiaanse B-ster Malisa Longo wat bedoeld is als contrastschets met betrekking tot de omgangsvormen tussen Azië en Europa, lijkt meer in de film te zitten om gebruik te maken van Longo’s mooie lichaam. En verdere achtergronden wat betreft de maffia organisatie en hun relatie met de restauranthouder of de achtergrond van Tang Lung zelf worden niet gegeven. Bovendien verwerkte Lee enkele komische scènes in de film die op zichzelf nog enigszins grappig zijn maar totaal niet in de film passen en bovendien te lijden hebben onder zijn matige acteerprestaties. Want hoewel hij in ‘Fist of Fury’ nog werd aangestuurd door regisseur Lo Wei in een dramatische scène die best te pruimen was, laat hij in ‘Way of the Dragon’ zien dat hij nog steeds geen geweldige acteur is.

Daarentegen zijn de vechtscènes zoals we gewend zijn van Lee weer prima in orde. De eindscène in het Colosseum met Chuck Norris is een van de momenten waarin de film excelleert. Deze scene is voor velen de reden om ‘Way of the Dragon’ te herinneren en terecht. Het gevecht is goed gefilmd met gebruik van enkele slow-motion beelden en Lee maakt hier bovendien uitstekend gebruik van de architectuur van het Colosseum (hoewel de scène niet geheel op locatie lijkt opgenomen). Een gevecht op epische schaal dat zorgt voor een halve ster extra, en een sterk einde van een niet geheel geslaagd regiedebuut.

Joost Hoedemaeckers