We Are the Champions-Af Banen (2005)

Regie: Martin Hagbjer | 79 minuten | komedie, sport | Acteurs: Lars Bom, Camilla Bendix, Bjarne Henriksen, Claus Bue, Kristian Halken, Niklas Ingemann, Nicolas Bro, Anthony Timur Catallar, Micky Skeel Hansen, Saban Özdogan, Nicklas Svale Andersen, Svend Laurits Læssø Larsen, Jonas S. Nielsen, Emilie Fenst, Louise Bangslund, Eva Reinhold, Nathalie Maria Wendt Olsson, Stephanie Gøtze Gringer, Margrethe Koytu, Susanne Storm, Thomas W. Gabrielsson

‘We Are the Champions’ is een leuke Deense familiefilm over een stel voetballende jongeren van rond de dertien, die een nieuwe trainer nodig hebben. De vader van één van de jongens, David, was vroeger profvoetballer, maar is om onduidelijke redenen daarmee gestopt. Torben wordt aangetrokken om het team te trainen. David’s ouders zijn gescheiden en de vader-zoonrelatie is behoorlijk verstoord. David denkt dat de scheiding zijn schuld is, maar kan er ook niet tegen dat zijn vader vlucht in de alcohol. Het feit dat Torben zijn team gaat trainen, is voor hem dus onaanvaardbaar en na een aanvaring deelt hij mee dat hij pas weer gaat voetballen als er een andere trainer is.

De karakters worden, zoals vaker in Deense films, heel herkenbaar en menselijk neergezet. Geen personage is zonder fouten en dat maakt ze stuk voor stuk sympathiek. De kijker kan zich altijd wel identificeren met één van de hoofdfiguren, zodat er vrij snel een binding is. De humor in de film is subtiel maar erg effectief, zoals bijvoorbeeld de scène waarin Torben een wasmachine aan de praat probeert te krijgen, hetgeen zoals later blijkt, nog een running gag in de film wordt. Uiteraard ontbreekt ook de romantiek niet, als Torben valt voor de charmes van één van de moeders. Films met een sportthema hebben vaak dezelfde opbouw. Het is vaak een ‘underdog’ team, dat op de rand van degradatie staat. Zoals in een klassiek Bouquetreeks verhaal de twee geliefden elkaar in het begin totaal niet kunnen luchten of zien, komt er in zo’n sportfilm dan meestal een coach die alleen maar antipathie op weet te wekken bij de spelers (behalve bij de kijker). Hij heeft alle schijn tegen zich, maar weet het team toch langzaam voor zich te winnen. Én hij blijkt een discutabele maar ook juiste strategie toe te passen, waardoor het team na enige obstakels vaak aan het eind van de film de belangrijke wedstrijd wint of zelfs kampioen wordt. ‘We Are the Champions’, de titel zegt het al, biedt hierin niets nieuws onder de zon, maar de film is met zoveel enthousiasme gemaakt, dat dat zijn uitwerking heeft op het publiek. De acteurs, allen op een enkele uitzondering na alleen bekend van Deense produkties, leveren een prima prestatie door geheel natuurlijk te acteren. Emoties als droevigheid en blijdschap komen goed over en de film is daarmee een echte feelgoodmovie, voor jong en oud.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 31 augustus 2006