Weekend in Taipei (2024)

Regie: George Huang | 98 minuten | actie, thriller | Acteurs: Luke Evans, Sung Kang, Gwei Lun-Mei, Virginia Chien, Wyatt Yang, Tjarret Yong, Zach Ireland

De woorden “Van de makers van ‘Taken’ en ‘The Transporter’” schepen niet per se de hoogste verwachtingen. Het zijn verdienstelijke actiefilms, maar daar blijft het ook bij: verdienstelijk. Hetzelfde kan echter niet gezegd worden van ‘Weekend in Taipei’, geregisseerd door George Huang. Verdienstelijk is het allerminst.

John Lawlor (Luke Evans) is een DEA agent, wiens leven in het teken staat van het ontmaskeren van een van ’s werelds grootst drugscriminelen, de Taiwanese Kwang (Sung Kang). Vijftien jaar geleden infiltreerde Lawlor de organisatie van Kwang al eens en door een anonieme tip, keert hij terug naar Taiwan om bewijs te verzamelen dat Kwang voor de rest van zijn leven achter slot en grendel kan krijgen. Lawlors bezoek aan Taiwan loopt echter anders dan hij zich het had voorgesteld, nu in Taipei nog wat geesten uit het verleden rondspoken. Onder andere zijn ex Joey (Gwei Lun-Mei).

‘Weekend in Taipei’ is in elk opzicht ondermaats. Het acteerwerk van met name Sung Kang en Gwei doen de gemiddelde groep 8-musical lijken op een Oscarwaardig optreden. Je hebt geen moment het gevoel dat ook maar één van de op het scherm aanwezige acteurs passie heeft voor dit project en überhaupt op de set wil zijn. Geen enkel woord uit de mond van een de acteurs voelt geloofwaardig. Elke interactie voelt als een interactie tussen NPCs, gestuurd door kunstmatige intelligentie. Alhoewel, intelligentie valt niet te bespeuren. Evans is de enige die zich nog ietwat staande houdt, al is de kans aanwezig dat dat meer te maken heeft met het in de film aanwezige vergelijkingsmateriaal.

De muziek in deze film is misschien nog wel aanstootgevender dan de optredens van de acteurs. De film begint en eindigt met een Aziatische versie van ‘Paint It Black’ van The Rolling Stones. Het Aziatische aspect zit hem in het feit dat de componist het eerste zoekresultaat dat je krijgt bij de zoekterm “stereotypische Chinese muziek”, heeft gemonteerd achter het nummer van The Stones. De muziek geeft de film een bijna racistische ondertoon, in de zin dat het dusdanig stigmatiserend is dat het voelt als een karikatuur. De overige muziek is van eenzelfde treurig niveau.

De plot is op geen enkele wijze interessant. In tegendeel, het is ongeloofwaardig, langdradig en saai. De editing, met name in de actiescènes, is misselijkmakend amateuristisch. Naar alle waarschijnlijkheid om de nog matigere actie te maskeren. Dit project is een parodie op een film en helaas voor de kijker neemt de film zichzelf dermate serieus dat hem zelfs niet het label “zo slecht dat het goed is” meegegeven kan worden. Om te eindigen op een positieve noot, ‘Weekend in Taipei’ duurt gelukkig niet al te lang.

Jelco Leijs

Waardering: 1

Bioscooprelease: 26 september 2024