Welcome Home Roscoe Jenkins (2008)
Regie: Malcolm D. Lee | 114 minuten | komedie, familie | Acteurs: Martin Lawrence, James Earl Jones, Margaret Avery, Joy Bryant, Cedric the Entertainer, Nicole Ari Parker, Michael Clarke Duncan, Mike Epps, Mo’Nique, Damani Roberts, Brooke Lyons, Liz Mikel, Carol Sutton, Deetta West, Louis C.K., Brandin Jenkins, Krystal Braud, Reginald Davis Jr., Gus Hoffman, Ara Grigsby, Samantha Smith, Erin Cummings, Affion Crockett, Amber Duke, Angie Fox, Robin McGee, Taylor Polidore, Werner Richmond, Rich Medina, Ted Ferguson, Fabian C. Moreno, Monyetta Shaw, Darcel White Moreno
Van je familie moet je het maar hebben. Dat denkt Roscoe Jenkins (Martin Lawrence) als hij na negen jaar weer eens naar huis gaat voor familiereünie. De laatste jaren is hij een heel succesvolle tv-dokter geworden, zijn grote motto luidt: Team of Me (een flinke uithaal naar dr. Phil). Die levenspreuk helpt hem maar weinig wanneer hij naar huis komt voor het vijftigjarige jubileum van pa (James Earl Jones) en ma Jenkins (Margaret Avery). Hij wordt flink uitgedaagd en voor paal gezet, vooral door neef Clyde en zijn oppervlakkige verloofde Bianca (Joy Bryant) doet ook weinig goeds. Niet echt een warm welkom dus…
Het voelt een beetje als ‘Meet the Parents’ (2000) maar die had meer echte humor. Meest ongrappige hier is de zwaarlijvige zus Betty (Mo’Nique). Misschien ken je de actrice van rolletjes uit ‘Ugly Betty’ (2006) en ‘Beerfest’ (2006). Hier is ze mateloos irritant, het gaat helemaal nergens meer over. Na ‘Get Rich or Die Tryin’ (2005) speelt Joy Bryant nu eens goed de meedogenloze tut. Grote broer Otis is een eenvoudige rol van Michael Clarke Duncan van ‘The Green Mile’ (1999) als spierbundel. Neef Clyde is een onuitstaanbare vent (Cedric the Entertainer) die later een grote huilebalk blijkt. Neef Reggie (Mike Epps) is een stelende loser met een paar grappige observaties/one-liners in de film. Pa en ma Jenkins kun je wel serieus nemen, dit zijn de meer sympathieke, geloofwaardige karakters. Net als de de mooie Lucinda (Nicole Ari Parker), het meisje dat Roscoe nooit is vergeten.
In de flashbacks naar vroeger hebben ze de jonge versies van de familie wel goed uitgekozen. Ook zoontje Jamaal (Damani Roberts) is een leuke keuze. Maar met de humor en hilariteit is het heel slecht gesteld. De goedkope, simpele grappen gaan te lang door. Over vetzucht en hebberige en meppende familieleden en nog veel meer onzin. Alle clichés worden maximaal uitgemolken. Zonde van al het talent dat er in de film rond loopt. James Earl Jones en Michael Clarke Duncan ben je bijna verplicht om een beter script te geven. Met komieken Cedric the Entertainer en Martin Lawrence zou je zo een hele leuke film in elkaar kunnen draaien. Martin Lawrence is niet anders dan in zijn andere films, met hem kun je nog een beetje meeleven en om hem kun je af en toe lachen. De afwikkeling van het verhaal is slecht. Ineens realiseert Roscoe zich dat je je familie niet kan uitkiezen en dat je maar dankbaar moet zijn met wat je hebt. Aartsrivaal Clyde geeft zich dan zomaar gewonnen na al dat uitdagen en jennen. De finish met de talkshow en de rare verhalen van familieleden is ook niet echt de moeite waard. ‘Welcome Home Roscoe Jenkins’ lijkt op papier helaas leuker dan hij werkelijk is.
Sarita Koendjbiharie
Waardering: 2.5