When a Stranger Calls (2006)
Regie: Simon West | 87 minuten | horror, thriller | Acteurs: Camilla Belle, Tommy Flanagan, Katie Cassidy, Tessa Thompson, Brian Geraghty, Clark Gregg, Derek de Lint, Kate Jennings Grant, David Denman, Arthur Young, Madeline Carroll, Steve Eastin, John Bobek, Brad Surosky, Karina Logue
En wederom een remake van een jaren 70 thriller. De inspiratiebron in Hollywood is her en der wellicht opgedroogd want de laatste jaren wordt de ene na de andere oude nagelbijter opnieuw gemaakt, denk aan ‘The Omen’, ‘The Amityville Horror’ of zelfs twee totaal overbodige prequels van ‘The Exorcist’. In bijna alle gevallen is het origineel beter en ja, waarom zou je in feite ook een remake maken van een succesvolle film? Beter dan het origineel kan eigenlijk niet, waarschijnlijk willen de makers “een nieuw en jonger publiek” aanboren, zoals dat dan zo mooi heet maar het is gewoon een goedkope, risicoloze manier om geld te verdienen. De artisticiteit is tegenwoordig werkelijk ver te zoeken.
Goed, ook ‘When a Stranger Calls’ is een zeer matige remake en derhalve totaal overbodig. Het verhaal is erg simpel: Jill, een scholiertje, gaat een avondje oppassen in een enorme, uiteraard zeer afgelegen villa. Ze wordt lastig gevallen door een man die haar de hele tijd opbelt en dan nogal eng doet. Jill wordt bang en belt de plaatselijke hermandad, deze kunnen echter niks doen zolang ze niet echt bedreigd wordt, maar zijn toch zo aardig het telefoontje na te trekken. Dan blijkt dat de beller in het huis zit! Schrik alom natuurlijk en Jill’s leven en dat van de kinderen is nu echt in gevaar.
De film opent met een scène waarin een huis te zien is en te horen is een telefoongesprek met een kerel en kennelijk de babysitter in dat huis. Het is een kort gesprek, maar duidelijk is dat de beller niet veel goeds in de zin heeft. Denk maar aan de openingsscène van ‘Scream’ en je weet wat er bedoeld wordt. Het is donker, de wind giert en vlakbij het huis is een kermisterrein te zien met reuzenrad, draaimolen etcetera. Wat is het toch met thrillers en kermissen? Altijd gebeuren er moorden en andere onpasselijke dingen in de buurt van een kermis. Logischerwijs wordt dit gedaan om een grote tegenstelling te creëren. Enerzijds is een kermis een onschuldige plek die dient voor vertier en om de kindertjes te laten lachen. Anderzijds is daar de koelbloedige moordenaar die hele gezinnen afslacht. Leuk bedacht, maar inmiddels zo vaak gedaan dat het totaal niet meer origineel is.
In dit huis, in de openingsscène, wordt dus een heel gezin afgeslacht en daarna begint het verhaal pas echt zodat je als kijker weet dat we hier te maken hebben met een gevaarlijk sujet. Jill weet dit natuurlijk niet en is in eerste instantie ook niet zo bang, tot er een aantal rare dingen gebeuren en bij haar de angst toeneemt. Helaas maakt ze, zoals élke acteur/actrice in horrorfilms, nogal onlogische keuzes hetgeen hoogst irritant is. In dit geval komt er op een gegeven moment onverwacht een vriendinnetje langs. Jill bonjourt haar zonder pardon snel de deur weer uit, terwijl ze vijf minuten daarvoor nog trillend van angst op onderzoek uit was met een pook in haar hand omdat ze dacht dat ze iets hoorde. Daarnaast heeft de beller haar ook al aardig van haar stuk gebracht. In zo’n geval wil je juist dat er iemand bij je is, maar Jill niet hoor, die zit liever alleen op de bank terwijl de wind om het huis heen giert.
‘When a Stranger Calls’ begint wel spannend, maar irriteert gaandeweg steeds meer. Niet alleen door de keuzes van Jill waar vraagtekens bij gezet kunnen worden, maar ook door het bijzonder slechte acteerwerk van de actrice die haar neerzet, Camilla Belle. Het lijkt wel of zij werkelijk maar één gezichtsuitdrukking heeft. Er zitten wel een aantal echte schrikmomenten in, maar deze zijn uiteraard op nogal voorspelbare momenten hetgeen behoorlijk stoort. En als Jill eenmaal geconfronteerd wordt met de beller is de film ook ineens heel snel voorbij, waardoor je ook met een onbevredigend gevoel achterblijft. Niet al te best dus, deze remake. Nu was het origineel ook niet bijster goed, maar in elk geval een stuk beter en spannender dan dit pubervehikel dat nooit écht interessant wordt.
Hendrik Dijkhuis