When the Bough Breaks (2016)

Regie: Jon Cassar | 102 minuten | misdaad, drama, horror, thriller | Acteurs: Morris Chestnut, Regina Hall, Romany Malco, Michael Kenneth Williams, Glenn Morshower, Theo Rossi, Jaz Sinclair, GiGi Erneta, Tom Nowicki, Denise Gossett

Gestoorde vrouwen, stalkende vrouwen, onberekenbare vrouwen, obsessieve vrouwen. Met name in de jaren negentig werden aan de lopende band thrillers uitgebracht waarin zij de hoofdrol speelden. Denk bijvoorbeeld aan ‘Single White Female’ en ‘The Hand That Rocks the Cradle’ (beide uit 1992) en ‘The Crush’ (1993). Ook ‘Fatal Attraction’ (1987) met Michael Douglas en Glenn Close past perfect in dat straatje. Aan de lange rij films met vrouwelijke psychopaten in de hoofdrol kunnen we nu ook ‘When the Bough Breaks’ (2016) toevoegen. Hier is het geen kindermeisje of verliefde tiener bij wie de stoppen doorslaan, maar een draagmoeder die voorheen nog verkondigde hoe fijn ze het vindt om een ander te kunnen helpen en met een glimlach van oor tot oor toegeeft het geweldig te vinden iets te hebben wat iemand anders graag wil. De regie is in handen van Jon Cassar, die hoofdzakelijk afleveringen van tv-series en televisiefilms op zijn cv heeft staan. Wellicht dat ‘When the Bough Breaks’ ons daarom vaak het gevoel geeft te zijn gemaakt voor het kleine scherm. Want ondanks het feit dat er duidelijk aandacht (en geld) is besteed aan de look van de film, kun je je maar moeilijk aan de indruk onttrekken dat je naar een tv-film zit te kijken.

John Taylor (Morris Chestnut, tevens producer) en zijn vrouw Laura (Regina Hall) lijken het uitstekend voor elkaar te hebben; hij kan partner worden bij het advocatenkantoor waar hij werkt en zij is een beroemde chefkok. Ze wonen in een prachtige villa in het rijkste deel van New Orleans en zijn stapelgek op elkaar. Er ontbreekt alleen één aspect in hun leven: John en Laura zouden hun liefde dolgraag willen bezegelen met een kind, maar na drie miskramen lijken de kansen op een baby verkeken. Slechts één levensvatbaar embryo hebben ze nog en dus gaan ze naarstig op zoek naar een draagmoeder. Die wordt gevonden in de 21-jarige Anna (debutant Jaz Sinclair), een meisje dat zich timide glimlachend opstelt. Wanneer Laura haar en haar vriend Mike (Theo Rossi) uitnodigt voor een etentje, om elkaar beter te leren kennen, ontdekt John dat Mike een vervelende klootzak is, die bovendien zijn vriendin slaat. Om haar – en hun ongeboren kind – te beschermen, haalt John Anna in huis, ze kan die negen maanden best in het gigantische gastenverblijf wonen. Laura en Anna groeien nader tot elkaar, gaan zelfs samen naar de yoga. Maar Anna blijkt een verborgen agenda te hebben. Bovendien heeft ze haar zinnen gezet op John. Haar uiteindelijke doel is om met zowel John als zijn baby samen te zijn. Ze gaat zich in zijn bijzijn steeds vrijpostiger en opdringerig gedragen en John heeft moeite om haar verleiding te weerstaan. Hij blijkt echter van het rechtschapen soort en maakt Anna voor eens voor altijd duidelijk dat hij niet van plan is Laura te verlaten. Anna is echter niet het type dat een afwijzing accepteert…

‘When the Bough Breaks’ werd compleet neergesabeld door de Amerikaanse filmpers en dat is grotendeels terecht. Het scenario van Jack Olsen is voorspelbaar en zit boordevol clichés (die kat, dat zien we natuurlijk mijlenver aankomen!). En als we het niet zíen aankomen, dan hóren we het wel, dankzij de overdadige score die weinig aan de verbeelding overlaat. De geloofwaardigheid is bovendien geregeld ver te zoeken. Een hoogzwangere Anna die de babykamer kort en klein slaat en kort na de bevalling in een handgemeen met John terechtkomt, dat zal iedere vrouw die een kind op de wereld gezet heeft hoofdschuddend aanschouwen. De personages zijn vrij vlak, hoewel John en Laura absoluut niet onsympathiek overkomen. De film heeft best een aardige amusementswaarde. Dat is voornamelijk te danken aan de manier waarop Cassar de spanning weet op te bouwen. Ook de chemie tussen Chestnut en Hall is in orde (al is dat in zeker opzicht ook een manco: je gelooft geen moment dat John zijn vrouw in de steek zal laten voor de jonge Anna). De casting van de onervaren Sinclair was een gok, die helaas niet goed uitpakt. Ze overtuigt niet als femme fatale, en evenmin in het weergeven van de ontwikkeling die haar personage doormaakt. In een kleine maar cruciale rol duikt Michael K. Williams op. Het is altijd fijn om hem in actie te zien, maar zijn rol lijkt er met de haren bijgesleept te zijn, uitsluitend om ons op de hoogte te brengen van Anna’s verleden. Zonde van zo’n geweldige acteur!

Clichés die zich opeenstapelen, ongeloofwaardige momenten en een femme fatale die totaal niet uit de verf komt; de lijst met op- en aanmerkingen op ‘When the Bough Breaks’ is eindeloos. Desondanks weet de film ons toch te vermaken met een overtuigend en sympathiek centraal duo en een pakkende spanningsopbouw. Niet te veel nadenken en door de onwaarschijnlijkheden heen kijken, dan is deze matige thriller nog redelijk te pruimen.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

VOD- en Digital Download-release: 20 april 2017
DVD- en blu-ray-release: 7 juni 2017