Whisper of the Heart – Mimi wo sumaseba (1995)

Regie: Yoshifumi Kondô | 116 minuten | animatie, drama | Originele stemmencast: Yoko Honna, Issey Takahashi, Takashi Tachibana, Shigeru Muroi, Shigeru Tsuyuguchi, Keiju Kobayashi, Yorie Yamashita, Maiko Kayama, Yoshimi Nakajima, Minami Takayama, Mayumi Izuka

De prille puber Shizuku Tsukishima leeft met haar ouders en oudere zus in een flat in Tokio. Ze schrijft gedichten, kwebbelt met haar vriendinnen, maakt ruzie met haar zus en leest meer bibliotheekboeken dan een gemiddelde puberklas bij elkaar. Op een dag ontdekt Shizuku dat de boeken die ze leent eerder door steeds dezelfde persoon zijn geleend. En laat dat nou net een jongen zijn aan wie ze bloedhekel heeft. Of misschien geen bloedhekel, maar toch.

In de Japanse animatiefilm ‘Whisper of the Heart’ volgen we deze levenslustige puber op weg naar een beetje volwassenheid. Dat gaat dan wel op zijn Japans. Ze komt een kat tegen in een trein en volgt het dier naar een hooggelegen deel van de stad. Daar is een winkel in wonderlijke snuisterijen, gerund door een vriendelijke oude baas. Bovenin die winkel is een leerling-vioolbouwer aan het werk. En laat dat nou net de jongen zijn aan wie Shizuku een bloedhekel heeft. Of misschien geen bloedhekel, maar toch.

Deze animatiefilm van de jonggestorven regisseur Yoshifumi Kondô had zomaar een film van Hayao Miyazaki kunnen zijn. Shizuku is het soort pubermeisje dat steeds weer opduikt in de Japanse anime, zeker bij Miyazaki. Een levenslustig type, met de emoties altijd op standje tien. Gelukkig is ze een groot deel van de tijd vrolijk, want als ze boos is, berg je dan maar. De humor is steeds van het milde soort en kwaadaardig personages zijn niet te bekennen.

Wat ‘Whispers of the Heart’ goed doet, is de perfecte afwisseling van humor, ontroering en mysterie. Dat mysterie zit hem in de wonderlijke snuisterijenwinkel en in de verhalen van zijn even wonderlijke eigenaar. De ontroering zit hem in onze heldin en haar geklungel met een eerste prille liefde. Die afwisseling zorgt ervoor dat je je nooit verveelt. Door een paar onuitgewerkte zijlijntjes te skippen, had de film wel korter gekund.

Ondanks die onnodige lengte is ‘Whisper of the Heart’ de zoveelste geslaagde Ghibli-film voor jong en oud. Ontroerend maar nooit sentimenteel. Met een heldin om je hart aan te verliezen (zolang ze niet zingt, want dat wil je niet ondergaan), een wijs verhaal en een knagende weemoed om de dingen die verloren gaan. En met een prominente rol voor John Denvers evergreen ‘Take Me Home Country Roads’. Ook dat nog.

Henny Wouters

Waardering: 3.5