Whitestar (2019)

Recensie Whitestar CinemagazineRegie: Jamel Aattache | 82 minuten | familie | Acteurs: Richelle Plantinga, Sterre van Woudenberg, Kees Boot, Valentijn Avé, Tina de Bruin, Pim Wessels, Bart Klever, Loek Peters, Victoria Koblenko, Britt Dekker, Sterre Koning, Florence Vos Weeda, Matt Harnacke, Tim Douwsma, Ton Does, Bjorn Remmerswaal

Films over pubermeisjes en paarden lijken allemaal uit de copy-paste-fabriek te komen. Altijd is er een paardeneigenaar die het dier beslist niet waard is – die het paard in kwestie niet op waarde weet te schatten, het verkeerd behandelt of zelfs mishandelt; steevast is er een wedstrijd (dressuur, concours of iets dergelijks) waarbij de hoofdrolspeler totaal geen kans maakt maar een hautaine concurrent(e) het nakijken geeft. In het Britt-Dekker-vehikel ‘Whitestar’ is ook geen greintje originaliteit te vinden.

Britt Dekker is presentatrice, YouTuber én paardenliefhebster. Zij kreeg voor haar samenwerking met Talpa een paard, George. Dit paard én Britt zelf staan prominent op de poster van ‘Whitestar’ de film die Britt bedacht en medeproduceerde. De hoofdrol is echter voor de in 1999 geboren Richelle Plantinga. Zij speelt de rol van Megan, een meisje dat werkt in een manege en ervan droomt ooit haar eigen paard te hebben. De oudere versie van Megan – in één à twee scènes te zien – wordt door Britt Dekker gespeeld.

Megan woont samen met haar moeder (Tina de Bruin) in een knus huisje. Haar vader was voor hij stierf een getalenteerd ruiter, en Megan moet wel wat van zijn genen mee hebben gekregen, want ze is dol op paarden. Haar werk bij de manege van de norse Alex (Kees Boot) neemt ze serieus, maar echt gelukkig wordt ze er niet van. Alex snauwt iedereen af en veel hart voor de dieren heeft hij ook niet. Hij doet het puur voor het geld. Wanneer een veelbelovend jong veulentje niet de beoogde winst gaat opbrengen, omdat het dier niet te berijden is, schenkt hij het dier in ruil voor haar loon aan Megan. Natuurlijk mag Megan het paard niet houden van haar moeder, omdat deze het onderhoud niet kan betalen, maar Megan heeft inmiddels vriendschap gesloten met Gerrit (Bart Klever), die vroeger haar vader trainde. Gerrit ziet veel mogelijkheden in de bijzondere band tussen Megan en de jonge hengst, die ze Whitestar noemt. Met support van haar vrienden Julia en Eddy doet ze met succes mee aan een springwedstrijd. Maar dan komt Alex erachter dat hij misschien te snel zijn paard van de hand heeft gedaan…

‘Whitestar’ moet het zoals gezegd niet hebben van de originaliteit, maar ook de acteerprestaties laten te wensen over. Grotendeels ligt dat echter aan de houterig geschreven dialogen en het ongenuanceerde scenario, waarbij vooral Kees Boot er bekaaid afkomt als ongelooflijke hork. De film kon ook wel wat subtieler: als het dak van het huis waar Megan en haar moeder wonen bijvoorbeeld lekt, haar moeder aangeeft geen geld voor een reparatie te hebben, wéét je als kijker gewoon waar de onbaatzuchtige Megan haar spaargeld aan gaat besteden. Gelukkig is Richelle Plantinga wél de moeite waard om naar te kijken, zij maakt van de bedeesde, dromerige Megan nog een interessant personage. Het camerawerk is adequaat, maar op wat drone-opnames van de kust na weinig opvallend. De keuze om de scènes die zich “negen jaar later” afspelen door oudere acteurs in te laten vullen (waaronder dus Britt Dekker, die de volwassen Megan speelt) is echter onbegrijpelijk: voor de doelgroep is dit alleen maar verwarrend. ‘Whitestar’ zal best leuk vermaak zijn voor paardenmeisjes – en jongens, maar het is wel volstrekt inwisselbaar plezier.

Monica Meijer

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 9 oktober 2019
VOD-release: 17 februari 2020
DVD-release: 18 februari 2020