Whores’ Glory (2011)

Regie: Michael Glawogger | 110 minuten | documentaire

Het oudste beroep ter wereld zorgt nog altijd voor opgetrokken wenkbrauwen, diepe schaamte en een karrenvracht aan misstanden. Die reputatie zal er niet beter op worden met de release van ‘Whores’ Glory’, een Oostenrijkse documentaire die zonder veel woorden een inkijkje geeft in de wereld van de prostitutie.

‘Whores’ Glory’ bestaat uit drie delen, die alle handelen over een plek waar prostituees en klanten elkaar ontmoeten. In het eerste deel gaan we naar The Fishtank in Bangkok, een luxebordeel waar de meisjes in een soort aquarium zitten, alle voorzien van een button met een nummer. Tegenover hen op stoeltjes zit de clientèle. Wanneer een klant iemand naar zijn smaak vindt, geeft hij het nummer van het meisje door aan de spreekstalmeester die haar dan uit het aquarium haalt.

Voor het tweede deel verhuizen we naar The City of Joy, een openluchtbordeel in Bangladesh. Deze omgeving is 100% Dickens: smalle straatjes met sprookjesachtige verlichting waar de meisjes en klanten elkaar ontmoeten. Totdat iedere nacht op hetzelfde tijdstip de stroom uitvalt, omdat dan de eigenaren van het bordeel het geld komen innen bij de vrouwelijke pooiers. Op dat moment verlaten we Dickens en belanden we in de middeleeuwen.

‘Whores’ Glory’ eindigt in Mexico, de natgeregende wijk La Zona in Reynosa, waar prostituees hun klanten naar hun armoedige kamertjes proberen te lokken. Waar in het Thaise deel de meiden troost vinden in het Boeddhistisch geloof en het geld flink laten rollen, zijn het hier de macabere uitwassen van het katholieke geloof die de vrouwen helpen te overleven. Het beetje geld dat ze verdienen gaat naar drugs en drank.

Sfeervol ondersteund door muziek van CocoRosie en PJ Harvey daalt ‘Whores’ Glory’ met ieder deel verder af in de poel van ellende die prostitutie kan zijn. Schokkend is het te zien hoe onvolgroeide pubers in Bangladesh verkocht worden aan de knetterharde vrouwelijke pooiers. Nog schokkender is het hoe die pubers worstelen met existentiële vragen, en hoe ze proberen hun verdriet weg te stoppen achter een waardig uiterlijk. Van het montere fatalisme van de Thaise meiden is hier geen sprake. Tegelijk zijn ze nog niet zo ver afgegleden als hun uitgewoonde Mexicaanse collega’s.

Regisseur Michael Glawogger treedt met deze even fascinerende als naargeestige documentaire in de voetsporen van landgenoten als Erwin Wagenhofer en Hubert Sauper. In films als ‘We Feed the World’ en ‘Darwin’s Nightmare’ lieten ook zij de beelden het verhaal vertellen. Maar net als in genoemde documentaires, zit in ‘Whores’ Glory’ een uitgesproken visie op de mens en zijn tekorten. De meisjes zijn tragisch, de klanten sneu, en een wereld die dit toestaat is geen plek om trots op te zijn.

Henny Wouters

Waardering: 4

Bioscooprelease: 5 juli 2012
DVD-release: 8 november 2012