Wil de krokodil – Lyle, Lyle, Crocodile (2022)

Regie: Josh Gordon, Will Speck | 107 minuten | animatie, avontuur | Acteurs: Javier Bardem, Constance Wu, Winslow Fegley, Scoot McNairy, Brett Gelman, Ego Nwodim, Lyric Hurd, Jason Kravits, Ben Palacios, Joshua Vasquez, Marc Farley, Sal Viscuso, Adam Murray | Originele stemmencast: Shawn Mendes | Nederlandse stemmencast: Cystine Carreon, Soy Kroon, Frans Limburg, Jelle Amersfoort, Matteo van der Grijn, Silver Metz, Carolina Dijkhuizen, Jayda Monteiro da Silva, Floris Göbel

Als het ‘komkommertijd’ is verschijnen ze ineens in de media; berichten over ontsnapte wilde dieren. Zo deed in 2005 het verhaal de ronde dat er een ontsnapte poema rondliep op de Veluwe. Het dier werd nooit gevonden. Twee jaar later was Nijmegen in de ban van een krokodil die in een vijver gespot zou zijn. De politie nam het bericht zeer serieus en stuurde een sonarboot het water op om het dier op te sporen. Overigens tevergeefs, de aangever bleef de enige persoon die het dier gezien heeft. In de jaren zestig schreef de Amerikaanse kinderboekenauteur Bernard Waber ‘The House on East 88th Street’, over de familie Primm die een oud Victoriaans huis in Upper East Side Manhattan betrekt en oog in oog komt te staan met een zingende krokodil die in de badkuip woont. Natuurlijk schrikken ze zich aanvankelijk te pletter, maar al gauw ontdekken ze dat deze krokodil een heel prettig gezelschap blijkt te zijn. Ze nemen hem op in het gezin. Een paar jaar later volgde een tweede boek rond de vrolijke krokodil, getiteld ‘Lyle, Lyle Crocodile’, waarin de Primms het aan de stok krijgen met hun buurman, Mr. Grumps, die zich ergert aan het luidruchtige huisdier van de familie die boven hem woont en er alles aan doet om het beest uit huis te krijgen. Met name in de VS zijn de boeken over Lyle geliefde kinderklassiekers.

HBO maakte in 1987 al eens een muzikale animatiefilm getiteld ‘Lyle, Lyle Crocodile: The Musical – The House on East 88th Street’, maar de ontwikkelingen in de computeranimatie bieden nieuwe mogelijkheden. Geïnspireerd door de zowel in artistiek als financieel opzicht succesvolle Britse verfilmingen van het geliefde beertje ‘Paddington’, besloot Sony Pictures zich te wagen aan een live action verfilming van de Lyle-boeken. Als regisseurs werden Will Speck en Josh Gordon gestrikt, de mannen achter niet al te hoogstaande komedies als ‘Blades of Glory’ (2007) en ‘Office Christmas Party’ (2016). William Davies verwerkte de eerste twee Lyle-boeken – ‘The House on East 88th Street’ en ‘Lyle, Lyle Crocodile’ – tot een script en voor de hoofdrollen werden Oscarwinnaar Javier Bardem, Constance Wu, Scoot McNairy en de jonge Winslow Fegley aangetrokken. De populaire Canadese zanger Shawn Mendes kruipt in de rol van de zingende krokodil Lyle. Een reeks nieuwe liedjes werd geschreven, onder meer door Benj Pasek en Justin Paul, het duo achter de hitmusical ‘Dear Evan Hansen’ en het Oscarwinnende ‘City of Stars’ uit ‘La La Land’ (2016).

In de eerste tien minuten pakt ‘Lyle, Lyle Crocodile’ (dat overigens ook in een Nederlandstalige versie in roulatie werd gebracht onder de titel ‘Wil de Krokodil) de kijker in met de ontmoeting tussen Hector P. Valenti (Javier Bardem), een opportunistische showman in de geest van P.T. Barnum die naarstig op zoek is naar een nieuwe, lucratieve act, met de nog jonge Lyle. Ze ontmoeten elkaar in een schimmig winkeltje in Manhattan, waar allerlei exotische dieren te koop worden aangeboden. In eerste instantie ziet Hector het babykrokodilletje niet, maar hóórt hij hem. Lyle lijkt namelijk over een uitzonderlijk talent te beschikken: praten kan hij niet, maar hij zingt als een engel. Hector ziet de successen al in de verte gloren en neemt het dier mee naar huis. Daar ontwikkelen ze een bijzondere band; ze zingen en dansen met elkaar dat het een lieve lust is. Hector werkt toe naar de grande opening van zijn nieuwe act, de zingende krokodil, maar als puntje bij paaltje komt blijkt Lyle last te hebben van podiumvrees. De optredens gaan niet door en dat levert Hector zware financiële problemen op. Zo zwaar zelfs, dat hij Lyle een tijdje moet verlaten. ‘Blijf jij hier maar gewoon, ik ben gauw weer terug’, belooft hij.

Na achttien maanden is Hector echter nog steeds nergens te bekennen en Lyle is inmiddels uitgegroeid tot een volwassen krokodil van indrukwekkende proporties. Omdat het huis al zo lang ‘leeg’ staat, heeft de makelaar het verkocht aan een nieuwe familie: de Primms. Zoon Josh (Winslow Fegley) is de eerste die de krokodil op zolder ontdekt. Het jochie is wat zwaar op de hand en heeft moeite om aansluiting te vinden bij zijn leeftijdsgenootjes, maar met Lyle klikt het vrijwel direct. ’s Avonds gaan ze samen ‘vuilnisbakdippen’ en dineren ze met kliekjes op het dak. Josh’ stiefmoeder (Constance Wu), een kookboekenschrijfster, is de volgende die oog in oog komt te staan met Lyle, maar hoewel ze aanvankelijk doodsbang is, ontdekt ze al snel de charme van het zingende reptiel en zelfs vader Primm (Scoot McNairy) ontdooit op een zeker moment, waardoor Lyle deed gaat uitmaken van het gezin. Maar het gevaar loert: de knorrige onderbuurman Mr. Grumps (Brett Gelman) heeft in de gaten dat er iets aan de hand is bij de Primms en dreigt Lyle te ontmaskeren. En dan komt ook Hector weer thuis. Hoe reageert hij als er ineens een andere familie in zijn huis woont?

Het lijkt ons niet de bedoeling dat de geanimeerde ster van de film, in dit geval Lyle, overschaduwd wordt door een van de menselijke personages. Maar dat is wel wat hier gebeurt: niet de weinig knuffelbare krokodil, maar Javier Bardem is degene die deze film de moeite waard maakt. Zijn Hector P. Valenti is een fascinerende figuur, larger than life maar toch menselijk. Een opportunist pur sang, die zichzelf steeds opnieuw weer in de nesten weet te werken, maar wel iemand met een hart van goud. Hij heeft zichtbaar plezier in deze uitbundige rol. De film leeft letterlijk op zodra hij in beeld is, daarom is het zo jammer dat Hector in zo’n beetje het hele middenstuk van de film ontbreekt. Daardoor zitten we voor een groot deel opgescheept met totaal oninteressante personages, te weten de ouders van Josh en de karikaturale buurman. Vader projecteert zijn eigen onzekerheid op zijn zoon, moeder is van het type dat de ingrediënten van haar baksels hardop voorleest en buurman is zo’n verzuurd type voor wie zijn Perzische kat zijn alles is. Alleen Josh is nog wel oké, maar ook hij spreekt maar weinig tot de verbeelding. De liedjes die in deze musical verwerkt zijn, zijn over het algemeen niemendalletjes die je zo weer vergeten bent. Op ‘Take a Look at Us Now’ na dan. En laat dat nou net het liedje zijn waarop Bardem meezingt! Naast de Spaanse Oscarwinnaar is ook de stad New York een ster in deze film; de opnames werden daadwerkelijk op 85th en 86th Street gemaakt en ook Broadway wordt aangedaan.

De verhaallijn van ‘Lyle, Lyle Crocodile’ volgt niet bepaald een originele route en een aantal personages (lees: de ouders en de buurman) zijn ronduit irritant, maar vooral dankzij Bardem blijft de film overeind. De jonge doelgroep maakt het namelijk helemaal niet uit dat deze film zo voorspelbaar is en bevolkt wordt door onsympathieke karakters. En die zullen de liedjes over het algemeen vast kunnen smaken. Want een ding is zeker; als je geen liefhebber bent van de stem van Shawn Mendes kun je deze film het beste links laten liggen trouwens.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 7 december 2022
Digital download-release: 6 februari 2023
VOD-release: 20 februari 2023