Wild (2018)

Regie: Luc Enting | 80 minuten | documentaire | Verteller: André van Duin

Wilde en echt ruige natuur is in ons drukke en opgeruimde kikkerlandje schaars. De Veluwe is een van de plekken waar de tegelijkertijd harmonieuze als vaak onbarmhartige hand van Moeder Natuur wel nog deels (weliswaar met de mens op de achtergrond) het dagelijkse bestaan bepaalt. ‘Wild’ is een aangename filmische kennismaking met een aantal prominente Veluwebewoners. Regisseur Luc Enting kreeg toegang tot diverse deelgebieden die voor toeristen niet of nauwelijks toegankelijk zijn en kon zo in alle rust de vele Veluwse diersoorten observeren.

De meeste aandacht gaat uit naar een illuster drietal: het edelhert, de vos en het wild zwijn. Dit resulteert in even schitterende als indrukwekkende beelden van om de gunst van het vrouwelijk schoon vechtende en luid burlende hertenbokken, intieme familiekiekjes van omvangrijke zwijnenfamilies en mooie shots van vossen die tegen het decor van een onder sneeuw bedolven landschap jagen op goed verstopte muizen. In het kielzog van deze hoofdprotagonisten maken we ook kennis met een keur aan andere dier- en plantensoorten die thuis zijn in de Veluwe. Denk aan de kleurrijke ijsvogel, de van warmte houdende zandhagedis, de elegante buizerd, de ijverige zwarte specht en het voor een Nederlands insect herculisch ogende vliegend hert (de grootste kever van ons land).

Qua vorm heeft regisseur Luc Enting gekozen voor een al vaker beproefd format. De vertelling volgt op chronologisch vlak het ritme van de jaargetijden. Hoewel die benadering in meer natuurfilms terugkomt en dus niet bijster origineel te noemen valt, werkt het wel. De film wordt aaneengepraat door een van ’s lands bekendste komieken André van Duin. Die kwijt zich vrij behoorlijk van zijn taak, maar bezondigt zich soms wel aan flauwe grapjes of lichtelijke storende staaltjes van natuurchauvinisme. Met zijn bewering dat de Veluwe ‘het grootste aaneengesloten natuurgebied van West-Europa is’ overdrijft hij bijvoorbeeld een klein beetje.

In tegenstelling tot oudere natuurfilms, die vooral op een zo neutraal mogelijke manier ecologische processen en dierlijk gedrag vastleggen, streven veel modernere natuurdocu’s er meestal ook naar om echte karakters van de dierlijke hoofdrolspelers te maken. Dit gebeurt vaak door ze namen te geven of semi-menselijke eigenschappen toe te dichten. Ook ‘Wild’ is overgoten met een enigszins antropomorfisch sausje, dat soms op het randje van de geloofwaardigheid balanceert.

De kracht van ‘Wild’ zit hem uiteindelijk vooral in de fraaie beelden die landschappelijke processen en het intieme leven van dieren voor het voetlicht brengen. Ze tonen de Veluwe als een ruig en bijna on-Nederlands natuurgebied. Gelukkig is die visuele schoonheid voldoende om de ietwat zwakkere punten van de film grotendeels te overtroeven.

Frank Heinen

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 1 februari 2018
VOD-release: 1 juni 2018
DVD- en blu-ray-release: 22 juni 2018