Wind River (2017)

Recensie Wind River CinemagazineRegie: Taylor Sheridan | 111 minuten | misdaad, drama, thriller | Acteurs: Elizabeth Olsen, Jeremy Renner, Kelsey Asbille, Julia Jones, Teo Briones, Apesanahkwat, Graham Greene, Tantoo Cardinal, Eric Lange, Gil Birmingham, Althea Sam, Tokala Clifford, Martin Sensmeier, Tyler Laracca, Shayne J. Cullen, Austin R. Grant, Ian Bohen, Hugh Dillon, Matthew Del Negro, James Jordan

Als je op een dag spoorloos verdwijnt en later levenloos teruggevonden wordt, kun je maar beter vrouw, jong en blank zijn. Iedereen die niet in dat hokje past, krijgt minder prioriteit bij de opsporingseenheden. Tenminste, in de Verenigde Staten is dat zo. Schrijver en regisseur Taylor Sheridan schrok zich een hoedje toen tijdens de opnamen van ‘Wind River’ (2017) enkele leiders van de Shoshone indianenstam hem vertelden dat op dat moment, op een populatie van slechts zesduizend mensen, er twaalf onopgeloste moorden op jonge vrouwen waren in het reservaat. De stammen waren eind jaren zeventig het recht ontnomen om niet-indiaanse criminelen te arresteren en voor het gerecht te brengen, ook niet als hun criminele activiteiten in een indianenreservaat plaats hadden gevonden. Als zowel slachtoffer als dader van buiten de stam afkomstig is, mag de arrestatie alleen verricht worden door een county- of state officer en als het slachtoffer indiaans is maar de dader niet, mag alleen een agent die door federaal gecertificeerd is de arrestatie doen. Is het omgekeerde het geval, dan mag een sheriff uit de stam de arrestatie verrichten, maar moet de zaak alsnog via het federale gerechtshof. Door zo veel haken en ogen is het voor de Native Americans ondoenlijk om de juiste mensen achter slot en grendel te krijgen. Veel criminelen komen daardoor weg met hun misdaden. Voor Sheridan hoog tijd om deze kromme situatie onder de aandacht te brengen.

Vanaf de eerste scène van ‘Wind River’ zitten we direct op het puntje van onze stoel: in een straatarm reservaat in het ijskoude Wyoming zien we een jong meisje over de sneeuwvlaktes rennen. Voor wie is ze op de vlucht? Niet veel later ontdekt Cory Lambert (Jeremy Renner), die als medewerker van de organisatie zich bezighoudt met het controleren en in stand houden van de natuur en op zoek is naar de grote katten die het op het vee gemunt hebben, het levenloze lichaam van het meisje. Ze – de achttienjarige Nathalie Hansen (Kelsey Chow) – blijkt te zijn verkracht en vermoord. Het duurt niet lang of lokale autoriteiten komen zich met de zaak bemoeien. De FBI, in de persoon van Jane Banner (Elizabeth Olsen), komt in een dikke auto vanuit Las Vegas naar Wyoming om poolshoogte te nemen. Ze is als een vis op het droge in het onherbergzame sneeuwlandschap en heeft geen idee hoe ze met de locals moet communiceren. Maar gelukkig is Cory daar om haar te helpen. Want ook al verschillen ze als dag en nacht van elkaar, ze zijn toch tot elkaar veroordeeld om deze zaak tot een goed einde te brengen. De ouders van het vermoorde meisje (Gil Birmingham en Tantoo Cardinal) hebben geen idee wie er achter de moord op hun dochter kan zitten. Nathalies broer Chip (Martin Sensmeier) blijkt niet zo’n lieverdje te zijn; hij is verslaafd aan de drugs en is de leider van een bende die de schrik van het reservaat vormt. Hij zou Cory en Jane wel eens naar de juiste dader kunnen leiden…

Sheridan – van huis uit acteur – is de scenarioschrijver van ‘Sicario’ (2015) en ‘Hell or High Water’ (2016), twee films die samen met ‘Wind River’ zijn American Frontier-trilogie vormen; dynamische, moderne westerns die stevige actie en geweld niet schuwen, maar tevens scherpe inzichten geven in nijpende sociale kwesties in de VS. ‘Wind River’ is pas zijn tweede film als regisseur; desondanks is van enige onzekerheid amper sprake. Sheridan sleurt zijn publiek direct in het verhaal, vooral met de confronterende, loodzware en barre omstandigheden waaronder de Native Americans leven, en de geringe kansen die ze hebben om aan deze situatie te ontvluchten. Hij creëert bovendien interessante personages. Zo blijkt Cory, die uiterlijk nuchter en oerdegelijk is en altijd probeert het juiste te doen, een naar verleden met zich mee te dragen. Zijn eigen dochter is ooit ongeveer hetzelfde overkomen als Nathalie Hanson, en de twee meisjes waren ook nog eens met elkaar bevriend. De nasleep van die verschrikkelijke gebeurtenis kostte hem zijn huwelijk. Renner is geknipt voor deze rol; met name de hartverscheurende scène waarin hij zijn persoonlijke historie vertelt aan Jane, maakt indruk. Sheridan is ongetwijfeld een liefhebber van het werk van Sam Peckinpah en Quentin Tarantino, want met name tegen het einde van ‘Wind River’ geeft hij meer dan een knipoog naar beide filmmakers en verliest hij zijn eigen stiel wat uit het oog. Hoewel prima uitgevoerd, is het toch een kleine uitglijder in een verder feilloos script. Op het gebied van regie is Sheridan eveneens op de goede weg, al is ‘Wind River’ – de enige film die door hem zelf geregisseerd werd – wel de minste uit zijn ‘American Frontier’-trilogie (‘Sicario’ werd geregisseerd door Denis Villeneuve en ‘Hell or High Water’ door David Mackenzie), omdat de andere twee net wat beter in balans zijn.

‘Wind River’ is een fraai staaltje schrijfwerk, een spannend mysterie met complexe personages, spetterende actie en ook nog eens een krachtige sociale ondertoon. Jeremy Renner zagen we zelden zo goed voor de dag komen en Taylor Sheridan is een man die we nauwlettend in de gaten zullen houden de komende jaren!

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 14 september 2017
DVD- en blu-ray-release: 23 januari 2018