Woman at War – Kona fer í stríð (2018)

Regie: Benedikt Erlingsson | 101 minuten | actie, thriller, komedie, drama | Acteurs: Halldóra Geirharðsdóttir, Jóhann Sigurðarson, Juan Camillo Roman Estrada, Jörundur Ragnarsson, Helga Braga Jónsdóttir, Vala Kristin Eiriksdottir, Margaryta Hilska, Þórhildur Ingunn, Haraldur Stefansson

IJsland is een modern westers land met een haast mythologisch, onherbergzaam landschap. Als muzieklerares Halla (Halldóra Geirharðsdóttir) met pijl en boog op pad gaat om als ‘ecoterrorist’ hoogspanningskabels onschadelijk te maken, doet dat aan als vlucht in de tijd, een symbolische daad van de goden. Komisch wordt het, omdat het zo onderkoeld oogt en de pijl en boog als een soort toneelprops worden opgevoerd, in de natuur die door de mens is gekoloniseerd, maar nog altijd overdondert.

‘Woman at War’ is gefilmd als ware het sitcom in de toendra – ingetogen Scandinavisch. Maar eigenlijk is genreduiding zinloos: Vikingen zullen de humor beter begrijpen, buitenstaanders eerder worden gegrepen door verwondering over de volksaard, of het karakter van de onderneming. Toch oogt de film conventioneel en dat schuurt een beetje, alsof Benedikt Erlingsson (‘Of Horses and Men’) schroomt een volledig unieke film te maken, en aansluiting zoekt bij een publiek.

Welk publiek? De arthouse-crowd komt toch wel af op een in Cannes vertoonde film die voor de Oscars is ingezonden, en feelgood – droogkomische eco-feelgood in dit geval, is een risico met zo’n serieus onderwerp. De opgevoerde fanfare die als organische soundtrack is ingebed is een stijlelement, net als de yogaklas van Halla’s zus en het Mandela-masker dat Halla gebruikt. Wil Erlingsson op de trein van ‘As it is in Heaven’ springen?. Is het satire? Had niet allemaal gehoeven.

Gestileerd zijn ook de personages. Zelfs Hella blijft een typetje uit Toren C; hoofdrolspeelster Geirharðsdóttir oogt als dramatisch begaafd actrice in een geëngageerde komedie, en daar blijft het bij. Verhaaltechnisch komt de film na een spectaculair begin moeilijk op gang, maar zij blijft redelijk onderhoudend door de situationele opzet. Erlingsson heeft evenwel een te grote keuzevrijheid genomen zijn film een onontkoombare richting uit te sturen, waardoor de afwikkeling alleen cerebraal voldoening geeft.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 27 december 2018
DVD-release: 5 maart 2019