Women Talking Dirty (1999)
Regie: Coky Giedroyc | 97 minuten | drama, komedie | Acteurs: Helena Bonham-Carter, Gina McKee, James Purefoy, Eileen Atkins, Kenneth Cranham, James Nesbitt, Ken Drury, Julien Lambroschini, Barbara Rafferty, Elaine C. Smith, Richard Wilson, Freddie Highmore, Bertie Highmore, Steve Street, Jackie Balfour, Maggie MacRitchie, Caroline Young, Carter Ferguson, Karen Kyle, Nicole Marie Hood, Julie Austin
Degelijk gemaakte kleine film, gebaseerd op het boek van Isla Dewar, die leunt op de uitstekende acteerprestaties van de hoofdrolspeelsters Helena Bonham-Carter en Gina McKee. De rol van de wilde en expressieve Cora is op het fragiele lijf van Bonham-Carter geschreven. Ze beheerst de neurotische gebaartjes die Cora’s ongeremde gedrag verraden tot in haar vingertoppen. Ook aan de aparte kledingcombinaties en de bizarre haarstijl is wel duidelijk te zien dat Cora nogal een vrijbuiter is. Toch weet Bonham-Carter zich te beheersen en geen compleet gestoord mens neer te zetten, maar haar personage sympathiek te houden. Gina McKee heeft de, op zichzelf ondankbare, taak om naast Cora een onopvallende grijze muis neer te zetten. Maar ze eigent zich Ellen toe, geholpen door haar bleke huid en de permanent treurig staande gelaatstrekken – en laat tevens zien dat ze naast het passieve uiterlijk een ijzeren doorzettingsvermogen heeft.
De wisselwerking tussen de twee actrices is erg sterk en hoewel het tweetal niet echt bij elkaar lijkt te passen, is hun vriendschap geloofwaardig uitgebeeld. Wat verder over de plotontwikkeling niet gezegd kan worden. Hun niet al te rooskleurige leventje wordt namelijk verder in de war geschopt door de aanwezigheid van de gluiperige en onbetrouwbare Daniel, een leuke schurkenrol van James Purefoy. Deze oplichter en beroepsgokker is officieel Ellen’s vriend, wat hem er niet van weerhoudt haar schandalig te behandelen en vreemd te gaan. Eén van zijn slachtoffers is Cora, die zich wel aangetrokken voelt door zijn ruige charme, niet wetende dat hij de vriend van Ellen is. Als hij later in de film doet alsof zijn neus bloedt en zich doodleuk aan haar voorstelt in het bijzijn van Ellen, weet Cora al hoe laat het is, maar durft ze haar vriendin niet te vertellen dat ze van Daniel zwanger is geraakt. Uiteindelijk is het onvermijdelijk dat Daniel Ellen laat zitten en deze erachter komt wie de vader van Cora’s kind is.
Intussen is Ellen’s collega Stanley (James Nesbitt) verliefd op haar, zonder deze gevoelens uit te spreken en bekommeren verschillende vrienden, waaronder de ouder wordende geliefden George (Kenneth Granham) en Ronald (Richard Wilson) en de voormalige pianiste Emily (Eileen Atkins) zich om hun lot. Tijdens een gezamenlijk etentje vol met flashbacks komt het tot een harde confrontatie. Hoewel er met de opbouw en structuur van de film nogal wat mis is, zorgt het acteerwerk en de mooie beelden in en rond Edinburgh voor voldoende vermaak. De hoofdrolspelers hebben een paar komische scènes, er wordt flink gezopen, gehuild, steun bij elkaar gezocht vanwege de ellende die mannen veroorzaken. Doordat het verhaal zo onrealistisch is en de tegenslagen niet loodzwaar worden opgelepeld, is er eigenlijk maar één uitkomst voor dit komische drama mogelijk.
De titel is de film is nogal overdreven en niet echt treffend gekozen. Op één fragment en een los assortiment vloeken na, wordt er niet echt “dirty” gepraat door de dames. Geen vlag die de lading dekt in elk geval.
Hans Geurts