Wonder Woman (2017)
Regie: Patty Jenkins | 133 minuten | actie, avontuur, fantasie, science fiction, oorlog | Acteurs: Gal Gadot, Chris Pine, Connie Nielsen, Robin Wright, Danny Huston, David Thewlis, Saïd Taghmaoui, Ewen Bremner, Eugene Brave Rock, Lucy Davis, Elena Anaya, Lilly Aspell, Lisa Loven Kongsli, Ann Wolfe, Ann Ogbomo, Emily Carey, James Cosmo
De release van ‘Wonder Woman’ roept beslist wat vragen op. Waarom komt er nu pas een film over de amazoneprinses? Wanneer men objectief kijkt naar de populariteit van superhelden, kan er toch wel geconcludeerd worden dat Wonder Woman de op twee na populairste van de hele club is. Superman en Batman staan natuurlijk op eenzame hoogte, maar de vrouw der wonderen maakt dat triumviraat van iconische superhelden toch echt compleet. De tweede vraag. Waarom heeft het veertien jaar geduurd voordat regisseuse Patty Jenkins haar volgende film maakte? Na Charlize Theron een Oscar te hebben bezorgt met ‘Monster’ verdween ze vrijwel geheel van het toneel. Jenkins slaat echter terug, en komt met misschien wel de belangrijkste superheldenfilm in tijden.
Er hangt namelijk nogal wat af van ‘Wonder Woman’. Vrouwelijke superhelden hebben nooit een echt goede vertolking gekregen in hun eigen film. ‘Catwoman’ was een vreemde quasi-fetisj film die niets met de stripboekenreeks te maken had, en ‘Elektra’ was zo saai en afgezaagd dat de meeste mensen überhaupt vergeten zijn dat de film bestaat. Verder rust de toekomst van het DC Extended Universe (de grote tegenhanger van het Marvel Cinematic Universe) op de schouders van onze heldin. De vorige films (met nota bene Superman en Batman als centrale figuren) slaagden er immers grotendeels niet in om het publiek een écht goede film te geven. Het grote lichtpunt in de blockbuster ‘Batman vs. Superman: Dawn of Justice’ (2016) was echter, u raadt het al, Wonder Woman (Gal Gadot).
Op beide fronten komt de film prima uit de bus. Nu is dat in beide gevallen niet per se heel moeilijk, maar een het is en blijft een hele opluchting. ‘Wonder Woman’ is een behoorlijk charmante film met een zeer sympathieke cast. Vooral Gal Gadot als de titulaire heldin en Chris Pine als Steve Trevor vormen de harde kern van de film en zijn naast de directie van Jenkins het beste aan de hele productie. De chemie die Gadot en Pine laten zien spat van het scherm af en zorgt ervoor dat de kijker bij de les blijft, zelfs wanneer de film misschien iets té zoetsappig wordt.
De plot vormt een aardige opzet om de actie in beweging te krijgen maar het is vrij standaard voor een origineverhaal. Wanneer Eerste Wereldoorlog-spion Steve Trevor namelijk landt op een mysterieus eiland, worden de eeuwenoude bewoners (de amazones) in een conflict met de Duitsers getrokken. De prinses Diana is van mening dat dit enkel het werk van Ares, god van de oorlog, kan zijn en besluit om het wereldconflict te beëindigen door Ares te verslaan. Het geeft een goede achtergrond voor een groot aantal schattige en op momenten maatschappijkritische karaktermomenten. Wanneer Diana en Steve namelijk in Londen aankomen, staat Diana versteld van hoe het er in “onze” wereld aan toe gaat. Ze vindt de baan van secretaresse maar vreemd (het is immers bijna slavernij) en ze maakt korte metten met de regel dat vrouwen niets te beslissen hebben in tijden van oorlog. Jenkins brengt het allemaal zeer natuurlijk in beeld en nergens voelt het prekend.
De tekortkomingen zitten hem dan ook niet per se in de acteerprestaties of directie, maar meer in het visuele werk en enkele verhaalelementen. Zo zijn de verschillende slechteriken niet goed uitgewerkt. Ares werkt op een vreemde manier nog wel, hoewel het voor de meest absurde scènes in de film zorgt. De twee overige zijn echter minder geslaagd en ook de acteurs slaan iets teveel door in hun performance. Verder zijn de visuele effecten zoals gezegd totaal niet zoals het vandaag de dag zou moeten zijn en wordt er in de actiescènes véél te veel op slow motion geleund. Tot slot doet deze film dat rare ding waarin de Duitsers niet echt Duits praten maar Engels met een dik aangezet Duits accent. Dat laatste valt echter nog te vergeven, want wanneer Pine genoodzaakt is het ook te doen, wordt het een hilarische bedoening.
Uiteindelijk kunnen Patty Jenkins en Gal Gadot zichzelf een zeer welverdiende schouderklop geven. Na een stel aanfluitingen in zowel het filmuniversum van de DC-comics als mede in het superheldinnengenre over het algemeen, raast ‘Wonder Woman’ er als een wervelstorm doorheen en laat vriend en vijand dat enorm coole muziekthema neuriën wanneer ze de bioscoopzaal verlaten.
Redactie Cinemagazine
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 15 juni 2017
VOD-release: 11 oktober 2017
DVD-, blu-ray- en UHD-release: 11 oktober 2017