Wreck-It Ralph (2012)

Regie: Rich Moore | 92 minuten | animatie, komedie, familie | Originele stemmencast: John C. Reilly, Sarah Silverman, Jack McBrayer, Jane Lynch, Adam Carolla, Alan Tudyk, Mindy Kaling, Joe Lo Truglio, Ed O’Neill, Dennis Haysbert, Edie McClurg, Raymond S. Persi, Horatio Sanz, Rachael Harris, Skrillex, Rich Moore, Stefanie Scott, Jamie Elman, Tim Mertens, Laraine Newman | Nederlandse stemmencast: Frank Lammers, Irene Moors, Georgina Verbaan

Je hele leven lang alleen maar de slechterik uithangen.  Al dertig jaar lang weten dat je elke dag opnieuw deze ondankbare taak mag uitvoeren, waarbij niemand je lijkt te waarderen. Wanneer je Ralph (stem van John C. Reilly) in het begin van ‘Wreck-It Ralph’ “It sure must be nice being the good guy” hoort verzuchten, is enig begrip zeker op zijn plaats. Nu is Ralph niet zomaar een bad guy, hij is hoofdrolspeler in een computerspel uit een arcadehal. Echter is het niet hij, maar zijn tegenspeler Fix-It Felix (stem van Jack McBrayer) die elke dag wordt toegejuicht, die in een mooi huis woont en die met medailles wordt overladen. Waar Ralph alles in zijn computerspel moet vernielen, is Felix de held van het spel. En dat is Ralph na dertig jaar goed zat.

‘Wreck-It Ralph’ speelt zich in zijn geheel af in de door de creatieve breinen van Walt Disney gecreëerde computerspellenwereld die ‘Game Central Station’ genoemd wordt. Game Central Station fungeert als tussenwereld waarop alle arcadekasten zijn aangesloten en waar alle gamehelden in samenkomen als ze niet in hun spel zitten. En dus zien we hier ook andere bekende gamekarakters als Bowser en het spookje uit Pacman rondlopen. Het is fraai te zien hoe deze wereld tot een leuke en geloofwaardige omgeving is omgetoverd. Disney heeft er allerlei leuke details in verwerkt. De problemen in Game Central Station beginnen echter wanneer Ralph besluit dat hij ook wel eens de held in een spel wil zijn en in andere computerspellen zijn geluk gaat beproeven. Dit wordt hem door de rest van de karakters niet in dank afgenomen, aangezien hierdoor de computerspellen ontregeld kunnen worden. Wanneer dit gebeurt, kunnen de arcadekasten worden afgesloten.

Zijn zoektocht naar heldendom brengt Ralph al snel in het gewelddadige ‘Hero’s Duty’ waar hij zijn felbegeerde medaille verovert, maar buiten dat meer ellende dan vreugde veroorzaakt. Uiteindelijk belandt hij in Sugar Rush, een fraaie kleurenparade die bijna pijn doet aan je ogen en waar een kartrace plaatsvindt. Het is hier waar hij de jonge Vanellope (stem van Sarah Silverman) ontmoet, die zo haar eigen problemen ondervindt. Met veel pijn en moeite ontstaat er uiteindelijk een mooie vriendschap tussen de brede Ralph en de kleine en oh zo schattige en grappige Vanellope. De relatie tussen dit tweetal, dat allebei uiteindelijk dezelfde wens blijken te koesteren en meer met elkaar gemeen hebben dan je in eerste instantie zou vermoeden, is fraai en aandoenlijk neergezet. En dat geldt eigenlijk voor de gehele film.

‘Wreck-It Ralph’ heeft, zoals het een goede animatiefilm betaamd, qua humor meer dan genoeg in petto. Eigenlijk begin je de film al met een glimlach te kijken en die blijft de volle honderd minuten aanwezig. Of het nu de opening is met een leuke psychologische sessie met Ralph en zijn collega slechteriken, de ‘triomftocht’ in Hero’s Duty of de kartrace in Sugar Rush, alle werelden bieden genoeg vermaak en worden fraai in beeld gebracht. ‘Wreck-It Ralph’ is met zijn vele verwijzingen naar de tijd van de arcadehal nostalgisch genoeg voor oudere kijkers en daarnaast vrolijk en grappig genoeg voor het jongere publiek. Misschien gaat er achteraf gezien achter het fraaie en originele uiterlijk een net wat te mat en weinig origineel verhaal schuil, een verhaal waarbij ook niet alle verschillende verhaallijnen even overtuigend worden uitgewerkt. Maar het is de film vergeven. ‘Wreck-It Ralph is wederom een knap en origineel staaltje werk van Disney.

Martijn Scheepers

Waardering: 4

Bioscooprelease: 12 december 2012
VOD-release: 3 april 2013
DVD- en blu-ray-release: 3 april 2013