You Will Meet a Tall Dark Stranger (2010)
Regie: Woody Allen | 90 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Gemma Jones, Pauline Collins, Anthony Hopkins, Rupert Frazer, Kelly Harrison, Naomi Watts, Josh Brolin, Freida Pinto, Eleanor Gecks, Antonio Banderas, Ewen Bremner, Christian McKay, Philip Glenister, Jonathan Ryland, Pearce Quigley
Is het in film-Londen mooi weer, dan weet je dat er gevreeën gaat worden. Of er moet een komisch talent aan het werk zijn. Beide keren raak, kan je wat dat betreft zeggen van Woody Allens laatste film ‘You Will Meet A Tall Dark Stranger’. De inhoud? Tragikomische bespiegelingen over (het einde en begin van) relaties. De toon? Mild amusant. De cast? Om je vingers bij af te likken.
En de titel? ‘You Will Meet A Tall Dark Stranger’, slaat op een cliché uit het vocabulaire van waarzeggers; via die ingang worden de personages aan ons geïntroduceerd. Enigszins voorspelbare types zijn het, die aanvankelijk weinig sympathie opwekken. Ga toch tuinieren, denk je bij de klagerige mater familias Helena (Gemma Jones); vanzelfsprekend kan Anthony Hopkins een krasse knar spelen en we gniffelen op commando als hij een Viagra achterover slaat; geloofwaardig ook dat Naomi Watts een licht neurotische carrièrevrouw met kinderwens mag vertolken. Maar ze kijkt er zo serieus bij. En Josh Brolin – de ultieme tall dark stranger – geeft de gewenste Amerikaanse brille aan een verder ingetogen Britse setting, maar heeft hij wel de uitstraling van een romanschrijver?
‘You Will Meet A Tall Dark Stranger’ is een dialoog-gedreven acteursfilm, en de hooggeëerde cast lijkt zich er de eerste filmhelft routineus doorheen te slepen. De plot is niet altijd even origineel en de teksten hier en daar zelfs een beetje oubollig. De film wordt echter goed opgebouwd en de zit is zeker niet onplezierig. Als het na een uur stuk gaat lopen in de onderlinge relaties komt de toegevoegde waarde van de topacteurs, die eerder nog moesten wedijveren met typetjes als callgirl Charmaine (een overtuigend loensende Lucy Punch) naar voren.
Net als je vriendschap hebt gesloten met de personages, is het al weer voorbij – een hartige amuse eigen. En als Woody Allen het niet al eens eerder gedaan had, waren pijnlijke scènes als die tussen Sally (Watts) en haar werkgever – een door Antonio Banderas losjes gespeelde macho-galeriehouder – toch wel iets beter uitgewerkt en ontvangen. Een vakman is Woody Allen nog steeds, maar de mildheid van de jaren maakt zijn werk net iets minder pregnant.
Jan-Kees Verschuure
Waardering: 3
Bioscooprelease: 16 december 2010
DVD-release: 9 juni 2011