Young Woman and the Sea (2024)

Regie: Joachim Rønning | 129 minuten | biografie, drama | Acteurs: Daisy Ridley, Stephen Graham, Kim Bodnia, Christopher Eccleston, Tilda Cobham-Hervey, Sian Clifford, Glenn Fleshler, Alexander Karim, Olive Abercrombie, Lilly Aspell, Jeanette Hain, Tessa Bonham Jones, Nicholas Colicos

“What does it take for someone to be so sure of something that they’d risk their life for it” – Joachim Rønning (global press conference Young Woman and the Sea)

Joachim Rønning en Daisy Ridley hebben in de afgelopen jaren niet per se het beste van zichzelf laten zien. Rønnings ‘Maleficent: Mistress of Evil’ en ‘Pirates of the Caribbean: Dead Men Tell No Tales’ konden geen blijvende indruk achterlaten. Hetzelfde geldt voor Ridley, die na de ‘Stars Wars’- trilogie een beetje uit het zicht is geraakt. Samen komen ze nu met ‘Young Woman and the Sea’, een portret van Trudy Ederle (Daisy Ridley), de eerste vrouw die het Kanaal tussen Engeland en Frankrijk al zwemmend trotseerde. Ridley en Rønning herpakken met hun vertolking van dit bijzondere verhaal. Het is een raadsel waarom het nog niet eerder op het witte doek is getoond.

Trudy, dochter van naar de Verenigde Staten vertrokken Duitse immigranten, groeit, samen met haar zus Meg (Tilda Cobham-Hervey) en broertje Henry Jr. (Ethan Rouse), op in de vroege twintigste eeuw. Het is een tijd waarin het woord emancipatie nog niet in het woordenboek stond. Moeder Gertrude (Jeanette Hain) besluit dat Trudy en Meg zwemles moeten krijgen. De aanleiding: een boot die in de haven in vlammen op is gegaan en waarop tientallen vrouwen zijn omgekomen vanwege het gebrek aan zwemles. Vader Henry (Kim Bodnia) moet er niet aan denken. Wat zou de buurt wel niet denken als zijn dochters mochten zwemmen? Na aandringen krijgt Gertrude Henry toch zo ver.

Trudy en Meg zijn onafscheidelijk van elkaar en blijken al snel talent te hebben. Moeder Gertrude krijgt het zelfs voor elkaar om de meiden aan te melden bij een vrouwenteam. Daar kunnen de meiden trainen en beter worden. Aanvankelijk lijkt Meg de meeste aanleg te hebben en krijgt Trudy praktisch geen kans om zich te laten zien en ontwikkelen. Wanneer ze die kans wel krijgt, grijpt ze die met beide handen aan. Stapje voor stapje wordt ze beter, totdat ze het team eigenlijk ontgroeit. Sterker nog, ze zet wereldrecord na wereldrecord neer en mag naar de Olympisch Spelen. Het is de eerste keer dat de Verenigde Staten een vrouwelijk zwemteam afvaardigt voor de Olympische Spelen.

De vrouwen mogen echter op de boot niet trainen, omdat de medailles van de mannen belangrijker zijn. Vanwege hun aan de machinekamer gelegen hut, doen de vrouwen gedurende de drie weken durende bootreis geen oog dicht. Daar komt voor Trudy bij dat ze alleen is en met name Meg mist. Deze Spelen lopen daardoor uit op een deceptie en gaan daarmee gepaard met een gigantische terugslag voor (de financiering van) vrouwen in de sportwereld. Trudy’s carrière lijkt ten einde. Daar denk ze zelf anders over. Ze wil als eerste vrouw het Kanaal over zwemmen. Om de wereld te laten zien wat ze kan. Om de wereld te laten zien wat vrouwen kunnen.

De gehele familie Ederle lijkt een afspiegeling te zijn van de Amerikaanse bevolking van die tijd. Henry is de aartsconservatieve vader die zich wil normeren aan de vastgeroeste verwachtingen van de samenleving. Moeder Gertrude probeert zich, binnen de grenzen, zo progressief mogelijk op te stellen om daarmee het beste voor haar kinderen te bewerkstelligen. Zus Meg droomt groot maar realiseert zich uiteindelijk dat ze geen keuze heeft dan zich te schikken aan datgene wat van haar verwacht wordt. Trudy is een rasfeminist die geen boodschap heeft aan de ongelijke behandeling en zal de wereld laten zien waartoe zij in staat is.

Daisy Ridley en Tilda Cobham-Hervey zijn fantastisch. Het is alsof de castingdirecteur Fiona Weir (en Joachim Rønning) twee zussen van de straat heeft geplukt. Zowel uiterlijk als in hun manieren zijn de twee geweldig op elkaar afgestemd en hun chemie is uitmuntend. Hun band voelt echt en het feit dat Trudy haar familie nodig heeft om deze prestatie waar te maken voelt daardoor ontzettend realistisch. De casting van de gehele familie Ederle verdient overigens complimenten.

Ook Rønning laat zich van zijn beste kant zien. Hij heeft ervoor gekozen de scènes waarin Trudy zich in de oceaan begeeft ook echt in het ijskoude water te filmen. Deze keuze werpt zijn vruchten af. Het gebruik van CGI in plaats van een echte, ruige zee had afbreuk gedaan aan de film. Het geluid van de zee geeft de kijker een beter perspectief op hoe zwaar deze barre tocht voor Trudy moet zijn geweest. Deze staat symbool voor de moeilijke weg die veel vrouwen in de twintigste eeuw hebben moeten afleggen om basisrechten te verwerven.

De keuze voor het echte water heeft ook zijn invloed op de vervulling van de rol van Trudy door Ridley. Ridley moet door dit besluit (een fractie) hebben kunnen ervaren van wat Trudy heeft moeten doorstaan. Dit geeft haar vertolking van Trudy een extra dimensie. De actrice heeft naar eigen zeggen drie maanden moeten trainen voordat überhaupt kon worden begonnen met filmen. Dat ze die voorbereiding in deze rol heeft gestoken is goed te zien. De kijker zal haar niet kunnen onderscheiden van een professioneel marathonzwemmer.

Hier en daar zijn nog wel wat opmerkingen te maken bij ’Young Woman and the Sea’. Een speeltijd van 129 minuten is te lang. De film heeft op momenten wat problemen met het tempo. Zeker in het eerste uur sleept de film op een aantal punten. De film had zonder moeite een kwartier korter gekund. Daarnaast is de muziek inspiratieloos. ‘Young Woman and the Sea’ heeft de meest doorsnee soundtrack die je je voor kan stellen. Op momenten voelt de soundtrack als een parodie op soundtrack van soortgelijke films. Nu hoeft niet alles van een buitengewoon niveau te zijn, maar een echt goede soundtrack voelt als een gemis.

Al met al is ‘Young Woman and the Sea’ een verfrissende film over Trudy Ederle, de eerste vrouw die het Kanaal overzwom. Met een sterke cast en indrukwekkende oceaanscènes brengt de film haar strijd voor erkenning en gelijke kansen overtuigend tot leven. Het mag als crimineel worden bestempeld dat deze verfilming bijna honderd jaar op zich heeft laten wachten.

Jelco Leijs

Waardering: 4

VOD-release: 19 juli 2024 (Disney +)