Yuku en de himalayabloem – Yuku et la fleur de l’Himalaya (2022)

Recensie Yuku en de himalayabloem CinemagazineRegie: Arnaud Demuynck, Rémi Durin | 65 minuten | animatie, familie

Tussen het enorme aanbod aan animatiefilms uit met name Amerika, Europa en Azië, is het doorgaans goed zoeken naar dat ene pareltje. Naar die ene film die zich op een positieve manier weet te onderscheiden in stijl, thematiek of plot en dwars tegen de stroom in durft te zwemmen. De Belgische-Franse filmmaker Arnaud Demuynck is zo iemand die anders durft te zijn in zijn aanpak. Al ruim twintig jaar maakt hij in zijn studio in Roubaix animatiefilms, gemaakt met uiteenlopende technieken. Hun meest succesvolle film tot nu toe is ‘Le parfum de la carotte’ uit 2013, die onder de titel ‘De geur van worteltjes’ ook in de Nederlandse zalen te zien was. Demuynck maakte die film met Rémi Durin aan zijn zijde en omdat die samenwerking naar meer smaakte, zijn ze nu terug met ‘Yuku en de Himalayabloem’ (2022), een vrolijke, 65 minuten durende animatiefilm over het dappere muisje Yuku dat met haar ukelele op zoek gaat naar de legendarische Himalayabloem. Demuynck en Durin wisten met hun film in elk geval de harten van de jury van Cinekid te veroveren, want zij werden beloond met de Cinekid Leeuw voor Beste Kinderfilm 2022.

Yuku woont met haar grote muizenfamilie in de kelder van een groot kasteel. Daar woont ook een gemene kat die de muisjes graag opjaagt, maar Yuku weet de kat heel handig om de tuin te leiden: door vrolijke liedjes te spelen op haar ukelele. Haar instrument komt ook van pas als ze haar oma muzikaal begeleidt wanneer zij mooie sprookjes vertelt aan Yuku’s kleine zusjes en broertjes. Al zou haar moeder liever zien dat ze helpt met het zoeken naar eten. Maar Yuku is een fantasierijke dromer. Als de kat oma een keertje flink te grazen neemt, en oma aangeeft haar einde te voelen naderen, besluit de dappere Yuku om haar oma nog een laatste cadeau mee te geven. Ze gaat op zoek naar de magische Himalayabloem, waar oma haar vaak over verteld heeft en die een eeuwig licht verspreid. Er is alleen één probleempje: die bloem groeit alleen op de allerhoogste berg en de weg daar naartoe is niet zonder gevaren. Onderweg ontmoet ze een oude rat, een rijmend konijn en een sociale eekhoorn. Maar ze komt ook oog in oog te staan met dieren die een muisje zoals zij maar al te graag zouden willen oppeuzelen, zoals een raaf, een vos en een wolf. Ze heeft slechts één wapen op zak: haar ukelele. Met het nodige doorzettingsvermogen, een beetje lef en vrolijke, aanstekelijke liedjes blijk je als klein muisje nog een heel eind te kunnen komen!

‘Yuku en de Himalayabloem’ is de langste animatiefilm die Demuynck en Durin tot nu toe gemaakt hebben. De film weet zich te onderscheiden met zijn onbevangen, fantasierijke stijl. Net als in ‘De geur van worteltjes’ zijn de figuurtjes betrekkelijk eenvoudig gestileerd, maar daardoor niet minder charmant. De muisjes, de eekhoorn, de vos; ze zien eruit alsof ze zo uit een sprookjes- of prentenboek zijn komen lopen. Dat geldt ook voor hun habitat; Demuynck en Durin creëerden een wonderlijke, kleurrijke wereld die uitnodigen om op avontuur te gaan. Aan de zijde van Yuku ga je als kijker mee op haar spannende reis, waarbij je nooit weet wie of wat je onderweg tegenkomt. Het enige dat je weet is welke rol de dieren doorgaans in sprookjes krijgen toebedeeld, al wordt hier en daar wel met je verwachtingen gespeeld, zodat de dieren toch een zekere eigenheid krijgen. Want een van de boodschappen die de film wil uitdragen is dat muziek verbindt. Zodra Yuku haar ukelele tevoorschijn haalt, blijkt ze zelfs de gevaarlijkste dieren aan het dansen en zingen te kunnen krijgen. De muziek loopt uiteen van hartverwarmende blues en ritmische jazz tot swingende boogie-woogie. Net als de figuurtjes is de muziek in al zijn ongecompliceerdheid bijzonder effectief.

Aan de basis van Yuku’s avontuur ligt een steviger thema, namelijk het naderende afscheid van oma. Geheel in de stijl van de film wordt de dood niet zwaarder of ingewikkelder gemaakt dan het is, maar juist opgehangen aan een viering van het leven. Een positieve, prettig nuchtere insteek die de film heel geschikt maakt voor jonge kijkers, maar ‘Yuku en de Himalayabloem’ weet de meekijkende ouders evenzeer te charmeren. Wat een mooi verhaal en vrolijke muziek al niet teweeg kunnen brengen!

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 15 december 2022
Speciale vertoning: Cinekid 2022