Zeevonk (2023)

Recensie Zeevonk CinemagazineRegie: Domien Huyghe | 98 minuten | familie, drama | Acteurs: Saar Rogiers, Dunia Elwaleed, Sverre Rous, Valentijn Dhaenens, Hilde De Baerdemaeker, Thibaud Dooms, Lia Van Heck, Nika Petrovic, Zouzou Ben Chikha, Sebastien Dewaele, Lynn Van Royen, Benoit Berben, Souad Boukhatem, Wennie De Ruyck, Tine Feys, Claude Musungayi, Mike Reus, Dajo Van Coillie, Katelijne Verbeke, Christof Witters

Accepteren dat iemand er permanent niet meer is, is zowat het onmogelijke. Hoe ga je hiermee om en hoe reageren anderen op de situatie? Bestaat er eigenlijk wel een waterdichte of correcte manier en is het immers niet heel persoonlijk? Deze zware thematiek is dan ook zeer lastig om in beeld te brengen, zonder in veralgemeningen te vallen. Toch is het Domien Huyghe (regisseur) en Wendy Huyghe (schrijfster), broer en zus, die zelf hun vader op jonge leeftijd verloren, gelukt om dit in ‘Zeevonk’ op een mooie, poëtische en tegelijkertijd speelse manier in beeld te brengen, en dat allemaal door de ogen van een gedreven en pientere puber genaamd Lena.

Schijnbaar houdt niets de gedreven Oostendse Lena Blomme (Saar Rogiers) tegen en zit alles haar mee; een liefdevol gezin, ze kan zeilen als de beste en heeft een goeie vriendin genaamd Kaz (Dunia Elwaleed), kort voor Kazima. Al snel verandert de teneur, want plotsklaps sterven de vaders van zowel Lena als Kaz bij een ongelukkig visongeluk. Verdwaasd blijven ze achter en moeten ze elk op hun manier vrede sluiten met het verlies. Wanneer ze de assen van hun vaders in de Noordzee willen uitstrooien, schokt hun boot onverwacht en ziet Lena een gigantische zwarte schaduw door de zee glijden. Ze geraakt ervan overtuigd dat iets in de zee leeft en de boot van haar vader heeft geramd, waardoor het geen ongelukkig accident was. Ondanks de afkeurende en negatieve reacties van haar moeder, Vincent (Sverre Rous), een jongen die ze ontmoet tijdens haar speurtocht, en Kaz, zet ze gedreven voort in haar zoektocht naar antwoorden over het ongeluk.

Het is omgaan met verlies waar ‘Zeevonk’ om draait. Iedereen doet dit op zijn eigen manier en geeft er zijn eigen twist aan, wat ook op een mooie manier duidelijk wordt in de film. Mensen zijn bereid om tot het uiterste te gaan om hun diepste vragen te kunnen beantwoorden, zeker kinderen met hun rijkere fantasie. Lena’s moeder sukkelt voornamelijk met hun resterende bedrijfje en de opgebouwde schulden, Kaz duikt in haar herinneringen door een plakboek in elkaar te steken en Lena zelf zoekt verklaringen in het bovennatuurlijke. Het echte monster is dan ook het rouwen en niet het beest in de zee.

Er zit een zeker (West-Vlaams) Spielberg-achtig sfeertje in de film – hoewel de premisse ook iets weg heeft van Wes Andersons ‘The Life Aquatic with Steve Zissou’. Het gaat om mysterieuze onverklaarbare krachten vanuit het perspectief van een dapper kind, waarbij er een fijne balans is tussen spanning en emotie en de protagonist een belangrijke levensles leert. Dat terwijl er op de achtergrond een “Stranger Things” gelijkende soundtrack weerklinkt. Het is dan ook des te indrukwekkender hoe sterk Saar Rogiers is. Vol passie en gedrevenheid weet zij haar personage Lena perfect te vatten; een gefrustreerde 12-jarige puber die net op de grens zit tussen fantasierijk kind en een jongvolwassene die met serieuzere oplossingen zou komen. Zij steekt overduidelijk met kop en schouders uit boven de rest van de jonge onervaren kinderacteurs.

Het is een knappe prestatie om rouw en emoties op zo een persoonlijke manier te vatten, waarbij tegelijkertijd nooit uit het oog wordt verloren dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Filmisch zit ‘Zeevonk’ ook vernuftig in elkaar, waarbij er op inventieve manieren met de camera wordt gespeeld. Alleen had de tweede act, waarbij Lena voornamelijk als een jonge detective op zoek gaat naar aanwijzingen voor het bestaan van het monster, wat sterker en interessanter gemogen. Dat neemt niet weg, dat in de ontknoping alles mooi samenkomt en Saar Rogiers haar volle potentieel kan laten zien. Een absolute aanrader!

Nick Majchrowicz

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 25 oktober 2023
Speciale vertoning: Nederlands Film Festival 2024