Zombibi (2012)

Regie: Martijn Smits, Erwin van den Eshof | 87 minuten | horror, komedie | Acteurs: Gigi Ravelli, Yahya Gaier, Mimoun Ouled Radi, Sergio Hasselbaink, Uriah Arnhem, Noël Deelen, Carlo Boszhard, Ben Saunders, Nadia Palesa Poeschmann, Yesser Roshdy

Nederland en horror – het is niet altijd een gelukkige combinatie gebleken. In de jaren tachtig zorgde Dick Maas – een groot fan van het genre – voor een kortstondige opleving van de Nederlandse horrorfilm, vooral dankzij ‘De lift’ (1983). ‘Amsterdamned’ (1988), ook van Maas, is in feite meer een thriller dan een horrorfilm. Na ‘The Johnsons’ (1992) van Rudolf van den Berg blijft het jarenlang stil rond de Nederhorror. Pas halverwege de ‘zeroes’ lijkt het genre nieuw leven te worden ingeblazen met films als ‘Doodeind’ en ‘Sl8n8’ (beide 2006), maar een hausse blijft uit. Maas probeert het in 2010 nog maar weer eens zelf met zijn succesvolle horrorparodie ‘Sint’. Blijkbaar slaat Nederhorror beter aan als de makers zichzelf niet zo serieus nemen. Dat moeten ook Martijn Smits en Erwin van de Eshof hebben gedacht. Nadat ze de Britse zombiekomedie ‘Shaun of the Dead’ (2004) goed bekeken hadden, besloten ze er hun eigen, Nederlandse variant op te maken. ‘Zombibi’ (2012) is een moddervette parodie die voor een komedie jammer genoeg verrassend weinig geslaagde grappen kent.

Een Russisch ruimtestation stort neer bovenop een kantoorgebouw in hartje Amsterdam. Het mysterieuze virus dat hierdoor vrijkomt, verandert iedereen die ermee in aanraking komt in zombies. Aziz (Yahya Gaier) en zijn broer Mo (de onvermijdelijke Mimoun Ouled Radi) hebben geen idee van deze ramp: zij hebben de nacht in de cel doorgebracht, net als de Surinaamse vrienden Jeffrey (Sergio Hasselbaink) en Nolan (Uriah Arnhem) en zakenman Joris (Noel Deelen). Samen met de stoere agente Kim (Gigi Ravelli), die net als hen ook nog niet in contact is gekomen met het virus, moeten ze de ‘safe zone’ zien te bereiken. Daarvoor moeten ze wel dwars door de massa zombies heen zien te komen. Aziz heeft overigens nog meer aan zijn hoofd. Hij is vastberaden Tess, zijn knappe collega die in gevaar is, te redden van de zombies. Laat zij nou net in het kantoorgebouw vast zitten waar het ruimtestation op is neergestort.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: de grappen zijn in deze volgens de makers ‘eerste echte zomedie’ dun gezaaid. Meer dan een glimlach leveren de fratsen van Mo, Jeffrey en Nolan (want Aziz is veel te serieus) vaak niet op. Uitzondering is de grappige scène waarin Mo en Jeffrey de arme Nolan, die gebeten is door een zombie, proberen om te brengen. Enkele vet aangezette nevenpersonages zorgen eveneens voor een oprechte lach. Carlo Boszhard zet een aardige parodie op nieuwslezer Jan de Hoop neer, Frans van Deursen leeft zich uit als een militaire Russische zombie-expert en Michiel Romeijn is hilarisch als een stoïcijnse en onverstaanbare Poolse automonteur. En let ook nog even op de knotsgekke bijdrage van Edo Brunner. Vergeleken bij hen steken de hoofdrolspelers maar mat af. De saaie Yahya Gaier lijkt niet helemaal op zijn plek en Mimoun Ouled Radi speelt zoals altijd hetzelfde personage. Soapactrice Gigi Ravelli doet het heel aardig in haar eerste filmrol en heeft in ieder geval genoeg charisma om het publiek te boeien. Dat ze het voorspelbare en kleurloze verhaaltje daarmee niet naar een hoger plan kan tillen, is niet geheel verwonderlijk. Haar personage is, net als alle anderen, veel te vlak uitgewerkt.

Lichtpuntje is dat ‘Zombibi’ zichzelf gelukkig totaal niet serieus neemt. Daardoor laat de film zich nog aardig gemakkelijk wegkijken. Dat cast en crew erg veel plezier moeten hebben gehad met het afhakken van elkaars ledematen en het rondspetteren met groen slijm en nepbloed, pleit ook voor ‘Zombibi’. Daarom is het zo jammer dat er zo weinig geslaagde grappen in de film zitten en de zombies mak en totaal niet angstaanjagend zijn. Hierdoor blijft er weinig over dan pretentieloos en flinterdun vermaak.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 16 februari 2012
DVD- en blu-ray-release: 24 mei 2012