Zombie Love (2007)

Regie: Yfke van Berckelaer | 37 minuten | horror, komedie, korte film, musical | Acteurs: Brad Culver, Esme Allen, Chris K. Payne, Brett Waldon, Steven Wendt, Lindsay Rosenboom, Christopher Young, Seth Stewart, Ayana Hampton, Daniel Gallai, Bresha Webb, Brook Burkhardt, Kimmy Chericitti, Jessica Emmons, Alison Haggerty, Kimmy Kellens, Brittney Short, Tiffany Stacy

‘Zombie Love’ (2007) heeft een nogal ongebruikelijke insteek. Dit blijkt wanneer het begint met beelden van vier zombies die bloederig een lijk verorberen en een van hen, Dante genaamd, in gezang uitbarst. Het betreft hier dus een musical. En waar zingt Dante over? Over de doelloosheid in zijn leven en zijn behoefte aan liefde ‘… I want to know that I am real… I don’t want merely to survive… I just want to feel alive…’. Dante wil meer van het leven dan zijn 200-jarig zombiebestaan hem tot dusver geboden heeft. En waarom ook niet? Een zombie ben je tenslotte ook niet vrijwillig en het hoeft ook niet altijd te betekenen dat je enkel een gevoelloze levende dode bent met als enig doel het stillen van zijn eeuwige honger.

En dat geldt zeker voor Dante die de sleur van zijn zombiebestaan zo onderhand wel moe is. Het komt dan ook als geroepen dat hij de menselijke Claudia van een stel grafrovers kan redden. Daarna wordt hij op slag verliefd op haar. Na haar aanvankelijke schrik over zijn uiterlijk kan zij hem door zijn ridderlijke redding toch ook niet vergeten en begint ze ook haar mening over zombies te herzien ‘… I thought that zombies were unkind, did he make me change my mind?…’. Iets waar Dante echter niet van op de hoogte is en hij besluit dan ook om zijn uiterlijk met make-up weer wat menselijker te maken om in contact met haar te komen.

Het zijn nogal niet-alledaagse uitgangspunten en ontwikkelingen die voorbijkomen. Daarbij zal na de openingsscène duidelijk zijn dat Dante’s zombieaard en die van zijn vrienden niet echt van traditionele aard is. En dat wat komen gaat qua horror waarschijnlijk niet te haren berge rijzend zal zijn. Voor de zombie- en horrorfan zal het echter geen beletsel vormen om toch voor deze ‘Zombie Love’ te gaan zitten.

Allereerst kan er volop meegeleefd worden met de zieleroerselen van zowel Dante als Claudia. Dante staat aan de ene kant onder druk van zijn zombievrienden om weer een rechtgeaarde mensenverslindende zombie te worden. Maar hij kan en wil Claudia niet opgeven. Hoewel hij in zijn menselijke vermomming zijn gezicht opmerkelijk heeft weten op te kalefateren, kan hij zich niet aan Claudia blootgeven omdat zijn zombielichaam er deerniswekkend uitziet. Het aantrekken en afstoten tussen Dante in vermomming en Claudia doet haar twijfelen of hij wel de ware is. Het zijn zieleroerselen die dusdanig worden weergegeven dat er de nodige identificatie met hen beiden zal ontstaan.

Zonder dat het echter te zwaar beladen wordt allemaal. En wel door de humor die er in het verhaal is verwerkt. Op zich alleen al door het ongebruikelijke verhaal maar ook door uitspraken, dialogen en situaties waarin de humoristische insteek overduidelijk aanwezig is. Dantes zombievriend die hem van zijn voornemen af wil brengen ‘… humans… we’ve evolved,  they didn’t… they are food, nothing more and we do not philosophize with food…’. Dantes zombiematen die zich van hun sociale kant laten zien wanneer ze een menselijke snack voor hem hebben meegenomen ‘… what can I offer you… a liver? Perhaps a kidney? It always was your favourite…’. Dante die een vrouwelijk slachtoffer berooft van haar make-up om zich als mens te kunnen vermommen, Dante in de weer met zijn fitness-oefeningen… in deze en andere momenten is de humor duidelijk aanwezig en wordt het ook daadwerkelijk grappig in beeld gebracht.

Ook zijn het leuke en vooral catchy liedjes die voorbijkomen. Waarin opnieuw zowel de nodige dramatiek als humor in is verwerkt. Verder is het zombie-uiterlijk van Dante en zijn vrienden goed verzorgd en is ook de choreografie leuk gedaan. En ondanks dat de horror niet ijzingwekkend is zijn er voor de liefhebbers van het meer expliciete horrorwerk toch wat aardige taferelen: Dante die een vinger verliest, Dante die met zijn vrienden aan de maaltijd zit, een menselijk slachtoffer waarvan de resten duidelijk in beeld komen…. bloederige beelden die gezien Dantes toch niet helemaal te verloochenen zombieaard wel een gepaste indruk maken, al wordt het ook niet al te expliciet gebracht, iets dat deze productie ook niet nodig heeft om het nodige geslaagde entertainment te bieden.

Keurig acteerwerk van zowel Brad Culver als Esme Allen als de door zieleroerselen gekwelde Dante en Claudia. De chemie tussen hen beiden vijzelt het kijkplezier aanzienlijk op. Leuk werk ook van de overige castleden die bij de portrettering van Dante’s vrienden overtuigend overkomen wanneer zij hun afgedwaalde zombiebroeder op het juiste zombiepad proberen te brengen. Ook van de acteurs en actrices daaromheen keurig werk, al gaat de meeste aandacht uit naar Claudia en Dante en diens zombiematen. Alle betrokkenen hebben er duidelijk ook lol in en zetten, ook tijdens de verschillende dansen, hun beste al dan niet zombiebeentjes voor. Het maakt deze relatief korte ‘Zombie Love’ tot een film die ter overdenking geeft dat de verschillen tussen mens en zombie, en in het verlengde daarvan niet alleen tussen hen, ondanks de nodige obstakels toch zijn te overwinnen. En vooral is het een geslaagde en onderhoudende zombiemusical waarin de ingrediënten zang, dans, horror en komedie in een leuke mix voorbijkomen en voor de fans van de verschillende genres zonder moeite van begin tot eind de aandacht zal weten vast te houden.

Frans Buitendijk