Zombie Self Defence Force-Zonbi jieitai (2006)

Regie: Naoyuki Tomomatsu | 75 minuten | actie, horror, komedie, science fiction | Acteurs: Kenji Arai, Norman England, Masayuki Hase, Yû Machimura, Mihiro, Eriko Nagamine, Hisakatsu Ôya, Shun Saeki, Yuya Takayama, Miyû Watase, Jun Yamasaki, Kiyo Yoshizawa

Zombies, een geliefd onderwerp voor vele regisseurs over de hele wereld, niet in de laatste plaats in Italië maar ook zeker Japan. Sinds de zombie zijn opwachting maakte in de Westerse cinema (‘White Zombie’ met Bela Lugosi stamt al uit 1932) is hij met tussenpozen een populaire vijand op het filmdoek. Sinds het klassieke ‘Night of the Living Dead’ uit 1968 van George Romero heeft de zombie een modernere, donkere verbeelding meegekregen die hem immens populair maakte in vele landen over de hele wereld. Ook volgden vele filmmakers uit allerlei landen het voorbeeld van Romero en produceerden zij vele films met de zombie in een belangrijke rol. Zoals gezegd werden er in Italië een heel scala aan zombiefilms gemaakt. Ook Japan heeft zijn sporen inmiddels verdiend op dit gebied. In ieder geval lijken veel Japanse horrorfilms net een tikkeltje idioter en bloederiger te zijn dan de Westerse mainstream-horror. Denk maar aan films zoals ‘Story of Ricky’, ‘Stacy’ en ‘Ichi the Killer’.

‘Zombie Self Defense Force’ is een idiote zombie-horrorkomedie die volgens de doos veel verwijzingen bevat naar andere films en bovendien een vergelijking verdient met het geniale ‘Shaun of the Dead’. Laten we er maar meteen duidelijk over zijn: die vergelijking loopt mank, behalve als je stelt dat beide films zombie- en komedie-elementen bevatten.  ‘Shaun of the Dead’ is echter stukken leuker en beter dan deze film.

Het verhaal over de mysterieuze zombieplaag gebruikt een bekend thema wat betreft de aanleiding hiervoor; de straling van een schip van buitenaardse wezens maakt dat de doden weer opstaan uit hun graven. Maar waar sommige films subtiele hints geven om de (buitenaardse) oorzaak van de zombieplaag zolang mogelijk geheim te houden en zodoende de spanning op te voeren, is dat hier niet zo. In ‘Zombie Self Defense Force’ zien we een duidelijk door een tweedejaars kunstacademiestudent uit de computer getrokken ruimteschip door ons beeld vliegen. Een legereenheid op oefening, een zangeresje en haar fotocrew en enkele maffiosi komen allen in aanraking met de levende doden en moeten vechten voor hun leven (!). Ze komen samen in het nabijgelegen huis van een man die net zijn vrouw vermoord heeft. Deze vrouw staat op uit de dood evenals haar ongeboren kind! Waar hebben we dit meer gezien? Juist, de pop die de zombiebaby moet voorstellen zal voor fans van het genre herinneringen oproepen aan de duivelse baby Selwyn uit Peter Jacksons ‘Brain Dead’. De groep probeert de zombies buiten de deur te houden terwijl er binnen het huis zich ook nog zombies bevinden. Kortom, de idiote, bloederige actie rijgt zich aaneen. Uiteindelijk blijkt het verhaal ook nog een Terminator-achtige draai te krijgen als een van de soldaten de achtergronden van haar afkomst ontdekt.

Maar dan is al lang duidelijk dat ‘Zombie Self Defense Force’ een film is die met veel liefde voor het genre gemaakt is maar helaas niet erg grappig is. Bovendien slagen de filmmakers er niet in om een echte dreiging te laten uitgaan van de situatie waarin de hoofdrolspelers zich bevinden. De amateuristische computereffecten zijn hier mede debet aan. Voor die-hard fans van het genre het proberen waard (al was het alleen maar om de totaal onzinnige, politieke link met Japanse wraakgevoelens tegen Amerika wegens het verlies van de Tweede Wereldoorlog), maar voor de rest een grote afrader. Ga dan liever ‘Shaun of the Dead’ kijken.

Joost Hoedemaeckers