Zomervacht (2023)

Recensie Zomervacht CinemagazineRegie: Joren Molter | 86 minuten | drama | Acteurs: Micha Hulshof, Jarne Heylen, Joël in ’t Veld, Valentijn Dhaenens, Isabelle Kafando, Nazmiye Oral, Manou Kersting, Damiaan De Schrijver, Mike Reus

In 2018 bracht schrijver Jaap Robben het boek ‘Zomervacht’ uit. Hij schreef een bijzonder verhaal dat onder andere als Boek van de Maand werd verkozen bij De Wereld Draait Door. Met dit verhaal ging regisseur Joren Molter aan de slag om in 2023 het boek te vertalen naar een film voor het witte doek.

In ‘Zomervacht’ staan broers Brian (Jarne Heylen) en Lucien (Joël in ‘t Veld) centraal. Brian woont met zijn markante vader Maurice (Mischa Hulshof) in een camper tegen de achtergrond van een schroothoop. Lucien heeft een beperking en woont in een verzorgingstehuis, totdat hij daar niet meer langer kan blijven en vanwege noodzakelijke redenen moet verhuizen naar de krappe camper. Vanwege zijn lakse vader wordt Brian de verzorging van zijn broer in de schoenen geschoven.

Het verhaal van Jaap Robben heeft een naargeestige ondertoon. Een vader die slecht is voor zijn kinderen, een gehandicapte jongen die noodgedwongen in een mini-camper moet verblijven en het jongere broertje dat door een gebrek aan opvoeding totaal geen goed beeld van de wereld heeft. Allemaal kwalijke zaken die op een rauwe manier hun plek vinden in ‘Zomervacht.’

Er zitten veel scènes in die over het randje lijken te gaan, maar vaak toch een halt toegeroepen worden. Dit maakt dat ‘Zomervacht’ voor een ietwat ongemakkelijke kijkervaring zorgt. Je leeft echt wel mee met de personages, maar soms had je gehoopt dat ze iets verstandiger zouden zijn in hun keuzes. Als zich op de camping (al is het eerder een vuilnisbelt) in de persoon van Emiel (Valentijn Dhaenens) iemand in beeld komt die weldegelijk de juiste normen en waarden op een rijtje heeft, ebt de ongemakkelijkheid ietwat weg. Hij is het karakter bij uitstek waar je je als kijker in kunt vinden. Hij voelt aan dat Brian en Lucien het niet gemakkelijk hebben, en wil de jongens daarbij graag helpen.

Het acteerwerk is razend knap. Joël in ‘t Veld leeft in het echte leven namelijk met cerebrale parese. Dit is een houding-en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een beschadiging aan de hersenen. De manier waarop hij Lucien neerzet is bewonderenswaardig. Het valt Joren Molter te prijzen hoe hij deze acteur zijn scènes heeft laten spelen. Neem dan ook nog Jarne Heylen, een 16-jarige jongen die de voltallige film op zijn schouders draagt. Zijn personage Brian is een tikje nors en stoer, maar heeft zijn hart op de goeie plek. Op gegeven moment zie je aan alles dat hij het beste voor heeft met zijn broer en echt van hem houdt, al is het op zijn eigen manier.

‘Zomervacht’ is een sprankelende debuutfilm van Joren Molter. Hij laat zien zeer getalenteerd te zijn, en met oog voor detail een film te kunnen schieten. De hete zomer die cinematografisch prachtig is weergegeven is duidelijk voelbaar, en ook schroomt hij de uitdagende scènes niet. Qua sfeer doet het hier en daar denken aan het aangrijpende ‘Close’ van Lukas Dhont. Het is echter geen perfecte film, want soms voelt het wat lastig behapbaar en ook de dialogen komen niet altijd goed aan, maar het is een mooie additie aan het Nederlandse filmlandschap.

Sjoerd Crins

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 19 oktober 2023
VOD-release: 17 januari 2024