Zoom (2006)
Regie: Peter Hewitt | 84 minuten | actie, familie, avontuur, science fiction | Acteurs: Tim Allen, Courteney Cox, Chevy Chase, Spencer Breslin, Kevin Zegers, Kate Mara, Michael Cassidy, Ryan Newman, Rip Torn, Cornelia Guest, Ashton Moio, Thomas F. Wilson, Ridge Canipe, Danny McCarthy, Rashad Richards, David L. Lander, Lauren Sanchez, Willie Garson, Michael Anthony, John Watson, Jane Hajduk, Adam Bocknek, Darryl Flatman, Tommy Chang, zoe Mugford, David Farant, Meg Anderson, Deanna DeLisle, Aaron Abrams, Mia Bernardino, Paul Mota, Gregory White, Neil Whitely, Matthew Wood
In zijn superheldenverleden was Jack Shepard (Tim Allen) Captain Zoom, en kon hij sneller rennen dan “het trio van superhelden Quicksilver, Flash en Superman samen”. Samen met zijn collega-superhelden vormde hij Team Zenith. Zij redden meerdere malen de wereld, in opdracht van een geheime overheidsorganisatie, geleid door General Laraby ( Rip Torn) en de onhandige wetenschapper Dr. Grant (Chevy Chase). Het leek General Laraby wel een goed idee zijn dreamteam bloot te stellen aan gamma straling, maar dit had catastrofale gevolgen: de jongere broer van Jack, Concussion (Kevin Zegers), onderging een Anakin Skywalker-achtige metamorfose, en vernietigde Team Zenith, op broerlief na. Concussion werd naar een andere dimensie gestuurd, Jack ging met vervroegd pensioen er verloor zijn krachten. Dertig jaar later is er een aannemelijke dreiging dat Concussion terug zal keren op aarde. Zoom wordt – al mopperend – door zijn oude teamleiders gerecruteerd om een nieuw superhelden team samen te stellen, dat Concussion moet verslaan.
Dit zou een aardige film op kunnen leveren, maar helaas zijn de makers op de meeste fronten niet geslaagd. De meeste, want een paar facetten van de film zijn nog zeker de moeite waard. ‘Zoom’ is in eerste instantie een comedy, superheldenfilms worden op de hak genomen en de karakters mogen wat grappige one-liners spuien. Resultaat is weliswaar geen aaneenschakeling van grappige momenten, maar er zitten toch redelijk wat komische voorvallen en dialogen in. Ook een sterk punt van de film is de soundtrack, de nummers van Smash Mouth en Enrique Iglesias bijvoorbeeld (het onvermijdelijke “Hero”) passen uitstekend bij de film en verhogen de sfeer. Waar het fout gaat is het script. De beweegredenen en achtergronden van de verschillende personages zijn onvoldoende uitgewerkt. Zo lijkt Jack in eerste instantie niet gemotiveerd om zijn taak te vervullen, maar de reden daarvan is onduidelijk. Hij lijkt overtuigd als hij grof betaald wordt, maar later gooit hij er weer met de pet naar. De opbouw van de film is ook niet goed gekozen. Het recruteren en trainen van het team neemt het overgrote deel in beslag, de dreiging van Concussion wordt nergens concreet. Daardoor is de climax, die pas in het laatste kwartier plaatsvindt, volstrekt overbodig en afgeraffeld. Het was beter geweest als de makers zich alleen hadden geconcentreerd op het opleiden van de vier superhelden. Tevens is het jammer dat de makers overduidelijk leentjebuur gespeeld hebben bij andere films. Niet alleen ‘Star Wars’ wordt als inspiratiebron gebruikt, er zitten ook duidelijke elementen in van ‘Spy Kids’, ‘X-Men’, ‘Sky High’ en zelfs letterlijk uit ‘Toy Story’.
Het is echter maar de vraag of de doelgroep, ‘Zoom’ is een kinderfilm, zich hier aan zal storen. De oudere kijkers hebben het allemaal al vaker gezien, maar het referentiekader van jonge filmfans is nog niet zo groot. Het acteerwerk is hier en daar nog best te pruimen, zelfs de prestaties van de kinderen zijn okay. De produktie van de film ziet er ook goed uit, met prima special effects en decors. Voor de volwassen kijker mag het echter niet baten. ‘Zoom’ is een rommelig eindprodukt geworden dat veel baat bij een beter uitgewerkt script gehad had kunnen hebben.
Monica Meijer