Annie (1982)

Recensie Annie (1982) CinemagazineRegie: John Huston | 127 minuten | komedie, drama, familie, musical | Acteurs: Aileen Quinn, Albert Finney, Carol Burnett, Ann Reinking, Tim Curry, Bernadette Peters, Geoffrey Holder, Roger Minami, Toni Ann Gisondi, Rosanne Sorrentino, Lara Berk, April Lerman, Robin Ignico, Lucie Stewart, Edward Herrmann, Lois De Banzie, Peter Marshall

Aileen Quinn… Wie de jaren tachtig bewust heeft meegemaakt, herkent haar naam vast. Aileen was de roodharige krullenbol Annie in de gelijknamige verfilming van de Broadwayhit. Annie veroverde wereldwijd alle harten, kleine meisjes wilden ook zo’n rood met wit jurkje en iedereen zong ‘Tomorrow’ luidkeels mee. Regisseur John Huston koos Aileen uit meer dan achtduizend meisjes, die allemaal stonden te popelen om voor hem te dansen, zingen en acteren. In ‘My Hollywood Adventure with Aileen Quinn’, dat als extra op de 30th Anniversary blu-ray uitgave van ‘Annie’ staat, vertelt de donkerharige inmiddels veertiger wat meedoen in deze grootse musical voor haar betekende. Na ‘Annie’ heeft de ster niet zo heel veel noemenswaardigs meer gedaan op acteergebied, maar ze koestert nog altijd warme gevoelens voor deze voor haar zo tekenende periode in haar leven. Vergelijkbaar met de gevoelens van het publiek dat de film destijds met open mond heeft mogen aanschouwen in de bioscoop heeft, waarschijnlijk.

‘Annie’ is gebaseerd op dagelijkse strip van Harold Gray (Little Orphan Annie), die voor het eerst in 1924 verscheen. De musical van John Huston is niet de eerste verfilming, al in 1932 en 1938 werd het verhaal van het jonge weesmeisje naar het witte doek gebracht. Maar de film uit 1982 is wél de meest succesvolle, hoewel het succes van deze versie niet geëvenaard werd (de musical Annie was goed voor zeven Tony Awards). ‘Annie’ werd genomineerd voor Oscars in de categorie ‘beste art direction’ en ‘beste muziek’, maar verzilverde er geen. Wél kreeg Aileen Quinn een Razzie voor slechtste bijrolactrice…, waarmee de organisatie eigenlijk in het derde jaar dat de prijs bestond zijn bestaansrecht al ontkrachtte, want er zijn slechtere kindacteurs…

‘Annie’ heeft een eenvoudig verhaal, maar het is de charismatische cast, het (miljoenen kostende) decor en natuurlijk een aantal (niet alle!) onvergetelijke nummers die het zo’n aanrader maken. Hoofdpersoon Annie windt iedereen met gemak om haar vingers en het is aan Carol Burnett te danken dat je je het lot dat Annie (en dat van de andere meisjes) beschoren is in het weeshuis zo aantrekt. Burnett zet een overtuigende feeks neer, die naast haar zucht naar drank en mannelijke aandacht geen groter genoegen heeft dan het treiteren van de weesjes waar ze verantwoordelijk voor is. Hoe over-de-top haar rol ook is, je voelt gewoon met de arme meisjes mee. Geloofwaardig is de plot geenszins, maar ‘Annie’ is dan ook meer sprookje dan een slice of life. Desondanks lijkt het straatbeeld van New York in de jaren dertig authentiek, er is veel aandacht geschonken aan de sfeer en locaties. Van de liedjes maken ‘Let’s Go to the Movies’, ‘We Got Annie’ en ‘Easy Street’ het minste indruk, deze zijn te uitgerekt – vooral de eerstgenoemde. Maar ‘Maybe’, ‘It’s the Hard-Knock Life’ en ‘Tomorrow’ blijven nog lang in je hoofd zitten. De energie die er in deze scènes van het scherm straalt is aanstekelijk.

‘Annie’ is geen klassieker als andere films van John Huston, maar de regisseur pretendeert ook nergens meer te bieden dan vermaak. Het is zonder meer een musical die zijn plekje in de filmgeschiedenis heeft verdiend en niet alleen vanwege het enorme commerciële succes van de film. Liefhebbers van musicals en sentimentele ‘Oliver Twist’-achtige verhalen moeten ‘Annie’ niet overslaan en voor wie jonge kinderen heeft en hen wil laten kennismaken met het genre is dit ook een geschikte titel. En met behulp van de Sing-Along optie, is het meezingen van de grijsgedraaide liedjes een makkie. Leaping Lizards!

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 16 december 1982
Blu-ray-release: 14 november 2012