Beck: Öga för öga (1998)
Regie: Kjell Sundvall | 90 minuten | misdaad | Acteurs: Peter Haber, Mikael Persbrandt, Stina Rautelin, Per Morberg, Ingvar Hirdwall, Rebecka Hemse, Fredrik Ultvedt, Michael Nyqvist, Anna Ulrika Ericsson, Peter Hüttner, Bosse Höglund, Jan von Melen, Lena T. Hansson, Lasse Lindroth, Inga-Lill Ellung, Göran Ragnerstam, Jeanette Holmgren, Leif Stålhammar, Joakim Nätterqvist, Catharina Cavalli, Sten Johan Hedman, Niels Dybeck, Maud Hyttenberg, Ivica Glas, Göran Forsmark, Gustav Kling, Axelle Axell, Johan Rabaeus, Peter Kneip, Kalle Heino, Kajsa Reingardt, Therese Walerholdt
In deze vierde aflevering van de erg gewaardeerde misdaadreeks “Beck” openen de speurders de jacht op een gestoorde seriemoordenaar die de vreemde gewoonte heeft om de ogen van slachtoffers uit hun kassen te snijden. Het gevolg is een grimmige bedoening die weliswaar de middelmaat overstijgt maar evengoed in clichés blijft steken en uiteindelijk toch niet voldoende verrast om ons in het midden van de nacht, badend in het zweet, te doen wakker schrikken.
Beck heeft geen tijd om te rouwen om zijn overleden zoon. Al zijn aandacht gaat naar een aantal moorden die op verschillende plaatsen in het land zijn gebeurd. Bij alle slachtoffers werden de ogen verwijderd. Beck en zijn manschappen tasten aanvankelijk in het duister omtrent de psychopaat en mogelijke motieven. Tot hij ontdekt dat de vrouwelijke prooien afkomstig zijn uit het plaatsje Östhammar en allemaal klasgenoten waren. Samen met Klingström trekt hij noodgedwongen naar het kleine dorpje om het één en ander op te helderen. Daar blijken er nog heel wat spoken uit het verleden rond te waren.
Liefhebbers van politieseries weten dat de makers hun toeschouwers maar al te graag misleiden door het opvoeren van mogelijke verdachten. Meestal gebeurt dit dan nog op zo een flagrante manier dat geoefende kijkers zich al lang niet meer laten ringeloren en dat deze trucjes ongetwijfeld hun kijkplezier vergallen. Het manco van ‘Öga for Öga’ schuilt niet zozeer in het relaas maar het zijn de regels van het genre die de episode wat verbleken. Van deze serie verwachten we toch expliciet iets meer dan het netjes ziften van dooddoeners. Gelukkig ontbreken de nevenplotjes niet en zorgen ze voor een stevig tegenwicht vergeleken met het wat langdradige onderzoek. Misschien moet de persoonlijke sores van de agenten maar eens in een serie gegoten worden. Opvallend is de ontwikkeling van agente Klingström, die kampt met liefdesverdriet en waarvoor Beck maar al te graag de zielenknijper speelt, die emfatisch op de voorgrond treedt en eindelijk oprecht gewaardeerd wordt door haar collega’s.
‘Öga for Öga’ is vakkundig gemaakt maar doet de bloeddruk pas naar het einde toe omhoog gaan.
Jochem Geelen