Second Victims – Det andet offer (2025)

Regie: Zinnini Elkington | 92 minuten | thriller, drama | Acteurs: Özlem Saglanmak, Trine Dyrholm, Mathilde Arcel F., Olaf Johannessen, Anders Matthesen, Anne Sofie Wanstrup, Iman Meskini, Jacob Spang Olsen, Anders Hove, Morten Hee Andersen, Pernille Højmark, Kristian Halken, Jakob Højlev Jørgensen, Tammi Øst, Jela Natius Abildgaard, Constantin Hilal Lamaa, Emma-Luna Sommer, Tarek Zayat

Medische missers: ze vormen het soort nachtmerrie waar niemand mee geconfronteerd wil worden, maar die toch akelig dicht bij de realiteit staan. In een tijd waarin ziekenhuizen gebukt gaan onder personeelstekorten en overvolle afdelingen, raakt de enerverende Deense speelfilm ‘Second Victims’ (2025) een uiterst gevoelige snaar. De film kijkt niet alleen naar wat er allemaal misgaat op een hectische spoedeisende hulp, maar vooral naar wat er emotioneel op het spel staat voor degenen die dag in dag uit levens proberen te redden. Dat levert een film op die je vanaf de eerste minuut bij de keel grijpt en pas loslaat zodra de aftiteling verschijnt.

Regisseur Zinnini Elkington maakt met haar speelfilmdebuut meteen duidelijk dat ze niet bang is om zware thema’s aan te snijden. Ze gebruikt het concept van het ‘second victim syndrome’ – de psychische klap die zorgverleners oplopen na een medische fout – als emotionele motor voor het verhaal. Dat doet ze met veel empathie en een scherp oog voor menselijk falen. Elkington wordt daarbij in het zadel geholpen door twee imposante actrices, die beiden eerder schitterde in de topserie “Borgen”: Özlem Saglanmak, die arts Alexandra gestalte geeft met een combinatie van vakbekwaamheid en broosheid, en de immer geweldige Trine Dyrholm die als rouwende moeder een indrukwekkende spanningsboog neerzet. Ook de solide bijrollen versterken de intensiteit van de film.

Het verhaal volgt Alexandra (Özlem Saglanmak), een ervaren neuroloog die tijdens een dubbele shift meer patiënten moet verwerken dan verantwoord is. De achttienjarige Oliver (Jacob Spang Olsen) meldt zich met hoofdpijn; de symptomen lijken onschuldig genoeg om hem weer naar huis te laten gaan. Minuten later ligt hij echter in coma na een hersenbloeding, en de gevolgen zijn niet meer terug te draaien. Schuld, verwijten en angst verspreiden zich als een schokgolf door het ziekenhuis. Terwijl het medische team naar elkaar wijst en Olivers moeder (Trine Dyrholm) om antwoorden schreeuwt, moet Alexandra zien om te gaan met het besef dat één beslissing – van haar – iemands leven verwoest heeft.

De kracht van ‘Second Victims’ zit hem in de manier waarop het drama zich ontvouwt: rauw, levensecht en zonder heldenrol voor wie dan ook. Regisseur Elkington gebruikt lange takes en krappe camerakaders om de druk van het ziekenhuis haast fysiek voelbaar te maken. De acteerprestaties, vooral die van Saglanmak, dragen de film met gemak. Toch zijn er ook enkele kanttekeningen: sommige scènes laten de emoties net iets té nadrukkelijk overkoken en aan het eind kiest Elkington voor sentiment, waar subtiliteit allicht sterker had gewerkt. Maar die schoonheidsfoutjes vallen grotendeels weg naast de meeslepende intensiteit, het morele dilemma en de menselijke diepgang die de film weet te vangen.

Zonder al te veel te verklappen; in de laatste minuten van ‘Second Victims’ voel je dezelfde knoop in je maag als aan het begin: het besef hoe dun de lijn is tussen zorgzaamheid en verdriet, tussen routine en ramp. Daarmee rondt Elkington haar film af zoals ze hem begon; door te tonen dat achter elke medische fout een mens schuilgaat die zelf ook wankelt. ‘Second Victims’ is een film die hard binnenkomt, lang blijft hangen en een noodzakelijk gesprek op gang brengt. En juist daarom moet je hem zien: omdat niemand onkwetsbaar is, ook degenen niet die we het hardst nodig hebben.

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 4 december 2025