Wallace and Gromit in ‘A Matter of Loaf and Death’ (2008)
Regie: Nick Park | 25 minuten | animatie, korte film | Originele stemmencast: Peter Sallis, Sally Lindsay, Melissa Collier, Sarah Laborde
In ‘Wallace and Gromit in ‘A Matter of Loaf and Death” vallen we midden in de spanning: een bakker wordt met zijn eigen deegroller neergemept en legt het loodje. Het blijkt dat er een seriemoordenaar is die bakkers als slachtoffer kiest. Laat dat nu net het nieuwe beroep zijn van uitvinder Wallace en zijn trouwe, intelligente hond Gromit… Het huis van Wallace en Gromit is omgebouwd tot een heuse bakkerij, ‘Top Bun’ genaamd. De twee vrienden hebben allerlei snufjes geïnstalleerd om het bakkersleven zo makkelijk mogelijk te maken. Er wordt niet alleen automatisch gemixt, gekneed en gebakken, er is zelfs een ouderwetse molen op het dak van hun huis geplaatst, zodat Top Bun zelf in het benodigde meel kan voorzien. Het busje wordt gebruikt om de broodjes mee af te leveren. De zaken gaan erg goed.
Op één van hun bezorgrondes stevenen Wallace en Gromit recht op een fietsende dame en hond af, die problemen lijken te hebben met de remmen. Ternauwernood kan Wallace de dame en haar poedel Fluffles redden. Hij is op slag verliefd, want de dame blijkt niemand minder te zijn dan fotomodel Piella Bakewell, die regelmatig prominent in de Bake-O-Lite brood- en banketreclames te zien is. De romance tussen Wallace en Piella bloeit al snel op, maar Gromit ziet het met argusogen aan, omdat hij Piella niet vertrouwt. Weet zij meer van de vermoorde bakkers?
In de beste animatietraditie oogt ‘Wallace and Gromit in ‘A Matter of Loaf and Death”, de vierde korte speelfilm van het beroemde kleipoppetjesduo, al weer fraaier dan het eerdere werk. In vergelijking met de eerste film ‘A Grand Day Out’ zien onze favoriete uitvinder en het slimme hondje er veel geraffineerder uit en is er nog meer aandacht voor details en achtergrond. Verhaaltechnisch is er overigens geen echte vooruitgang, eerder een paar stapjes terug; de kijker heeft al net zo gauw door als Gromit hoe het precies zit. Toch weet Park er wat Hitchcockachtige scènes in te stoppen: de bijzonder mooie, spannende en sfeervolle opname in de slaapkamer van Piella is er daar een van. En een ‘Wallace & Gromit’ waarvan het verhaal iets minder is, steekt nog steeds met kop en schouders boven het gemiddelde uit. Met een aantal dikke knipogen naar andere films, visuele grapjes en karakters van wie je wel moet houden zul je deze film waar met zoveel zichtbare liefde aan gewerkt is, onherroepelijk nog vaker willen zien.
Monica Meijer
Waardering: 3.5