How to Meet a Mermaid (2016)

Regie: Coco Schrijber | 90 minuten | documentaire

Ergens aan de kust van Marsa Alam staat een minuscuul geïmproviseerd standbeeldje, een plastic poppetje van Guust Flater. Het beeldje staat er ter nagedachtenis van Lex, een man die op 48-jarige leeftijd (waarschijnlijk) de zee in liep en nooit is teruggevonden. Vermoedelijk zelfmoord, Lex had zo zijn problemen. Zijn familie moest intussen verder, maar hoe doe je dat wanneer iemand spoorloos verdwijnt? En is het niet gekmakend wanneer je bedenkt dat ieder jaar duizenden families hetzelfde lot treft?

Dit gegeven vormt de kern van ‘How to Meet a Mermaid’ van gelauwerd documentairemaakster Coco Schrijber. De docu bestaat uit drie afzonderlijke verhalen. Eerst het verhaal van Lex, daarna het verhaal van Miguel, een Mexicaanse surfinstructeur die nog niet is vermist maar grote kans heeft het ooit te worden. Als laatste volgt het verhaal van twintiger Rebecca Coriam, een meisje dat werkte op een cruiseschip van Disney en daar op een akelige nacht verdween.

In ‘How to Meet a Mermaid’ zien en horen we het verdriet van de achtergebleven families en vrienden. We horen speculaties, die bij gebrek aan stoffelijke resten altijd speculaties blijven. Maar we zien ook het doorzettingsvermogen van Miguel, die lijf en leden riskeert op zoek naar een beter leven (of een spannend avontuur).

Deze vierde lange documentaire van Schrijber ziet er aantrekkelijk uit. Het verhaal van Lex speelt zich af in het volle licht van het Egyptische duikersoord. Emotionele gesprekken wisselen af met oogstrelende beelden van de zee, het onderwaterleven, de kale woestijn. Muziek, ademhaling of achtergrondgeluidjes ondersteunen die beelden. Halverwege krijgen we wat aanvullende informatie, die meteen een extra lading geeft aan het verhaal.

Het licht van het Egyptische verhaal contrasteert met de duisternis in de vertelling over Rebecca. Wat dit deel nog ellendiger maakt zijn de laatste beelden van het meisje, volkomen in de war aan de telefoon. Beelden die je niet snel vergeet. Net als in het tweede deel gaat het hier niet alleen over vermissingen, maar ook over de macht van het geld. Bij Miguel de rijke toeristen, bij Rebecca Disney.

Hoewel sfeervol, esthetisch bevredigend en boeiend, is deze film helaas niet perfect. Soms te artistiekerig (quote van Faulkner, beelden die alleen op associatief niveau werken, een ongepaste fluisterstem). Ook jammer dat het laatste kwartier te veel egodocument is. Wringt een beetje met de rest. Kleine minpuntjes, maar geen reden om deze fraaie en aangrijpende docu te skippen.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 5 januari 2017
VOD: 5 januari 2017