Kennedy (1983)

Regie: Jim Goddard | 317 minuten | biografie | Acteurs: Martin Sheen, John Shea, E.G. Marshall, Geraldine Fitzgerald, Vincent Gardenia, Blair Brown, Nesbitt Blaisdell, Sandy Alexander, Betsy Ames, Nat Benchley, Nesbitt Blaisdell, John Blood, L. William Booth, Peter Boyden, Tom Brennan, Kent Broadhurst, Charles Brown, Franklyn L. Bullard, James Burge, Stuart Burney, William Cain, J. Kenneth Campbell, Joanne Camp, Veronica Castang, Morris Chalick, Mara Clark, William C. Clark, Scott Coffey, Michael J. Connolly, Frances Conroy, Kevin Conroy, Al Conti, Brian Corrigan, David Cryer, Walter Davy, James Dukas, Jessica Ann Durr, Robert Eades, Bruce Elliott, Hannah Fallon, David Faulkner, Ron Frazier, Michael Gabel, William Gibberson, Michael D. Girardi, Francie Glick, John Glover, Merwin Goldsmith, Gerald F. Gough, Robert Grahman, Kelsey Grammer, George Guidall, Christopher Haley, George Hamlin, Peggy Hewett, Barton Heyman, Michael Elliot Hill, Don Jacob , Carroll James, Larry Keith, Ed Kemmer, Laurie Kennedy, Erik King, Alan Leach, David Leary, Maggie Lee, Johanna Leister, Walt Lockman, David Long, Joe Lowry, Barbara Lyndon, Don MacLaughlin, Harry Madsen, Martha Manning, Wendy Marlowe, George Martin, Robert Dale Martin, Carmen Mathews, Brian McDonald, Norvell McDonald, Tanny McDonald, Alice McGill, Dick McGoldrick, Tom McGowan, Michael Medeiros, Kit Miller, Diana Lynn Moltrup, Wendy Jane Moltrup, Mark Murray-Mazwi, Paul Nagel, Donald Neal, David O’Brien, Ted O’Brien, J. O’Neil, Ellen Parker, Frederick Peach, Remak Ramsay, Rex Robbins, Doug Roberts, Dan Ruskin, Wendy Sakakeeny, David Samson, David Schramm, Gorham Scott, Janet Sheen, Michael Shillo, Robert A. Smith Jr., Robert Sommerwerck, Albert Stratton, George-Michael Tucci, Ed Van Nuys, Rick Warner, Joseph Warren, Richard Washington, Sharon Watroba, Jimmie Ray Weeks, Sam Wells, Trey Wilson

Elke film over de Kennedy’s staat en valt met de vertolkingen. De gezichten zijn zo bekend en het stemgeluid van broers Jack en Bobby Kennedy zo uniek, dat het haast onmogelijk is ze te kopiëren. Martin Sheen zet één van de beste rollen uit zijn carrière neer als John F. Kennedy. Hij presteert het om niet alleen precies zo als Kennedy te klinken, maar ook zijn maniertjes en houding naadloos over te nemen. In combinatie met Blair Brown die zo’n look-a-like is van Jackie, dat het bijna griezelig is, staat het centrale duo als een huis.

Hieromheen bewegen zich de acteurs in de bijrollen, die stuk voor stuk goede prestaties neerzetten. John Shea is adequaat als Bobby Kennedy, maar mist – behalve de juiste kleur ogen – net dat beetje overtuiging dat Sheen in de rol legt. Vincent Gardenia is echt fantastisch als J. Edgar Hoover, de FBI-directeur die een grondige haat koesterde jegens de Kennedy-clan en komt over als een morbide en zwaar gestoorde man. Het ongelooflijkste is nog wel, dat Hoover in werkelijkheid ook echt zo was als hij hier overkomt.
Soms een tikje vermoeiend zijn Joe en Rose Kennedy, de ouders van de president, gespeeld door respectievelijk Gardenia en Fitzgerald. Zij zijn wel erg kritiekloos ten aanzien van hun zoon(s) en verwerpen heftig de meningen van alle anderen, hetgeen af en toe irritatie opwerpt.

De mini-serie is opgebouwd in een aantal delen, waarvan het eerste deel het langst is. Dit gaat vooral over de verkiezingen in 1960 tot en met de inval in Varkensbaai in 1961. Ook de gebeurtenissen rondom de “Freedom Riders” en de burgerrechtenbeweging van Martin Luther King (Brown) krijgen veel aandacht. Door deze aanloop voelt het laatste deel zelfs wat gehaast, alsof de makers zich toen pas realiseerden dat ze nog maar anderhalf uur over hadden – en nog vele punten op het programma stonden: de Cuba-crisis, de reis naar Europa met onder andere de “Ich bin ein Berliner” toespraak, de “I have a dream” speech van dominee King en de moordaanslag in Dallas. Hierdoor komt het einde wat afgeraffeld over. De afschuwelijke moord wordt behoorlijk accuraat in beeld gebracht (al was Oliver Stone in ‘JFK’ de eerste die op de plaats delict zelf filmde) en de bloederige gevolgen worden niet geschuwd.

De serie stopt op waar het leven van Kennedy zelf ophoudt en na alle investeringen voelt dat als een abrupt en onaf einde. Ongetwijfeld zoals zovelen destijds het gevoeld moeten hebben, gezien het feit dat Kennedy nog ruim een jaar als president voor de boeg had in zijn eerste termijn en een goede kans had gemaakt op herverkiezing.

‘Kennedy’ geeft in vijfeneenhalf uur een fascinerend portret van een charismatische president. Enige basiskennis van de Amerikaanse geschiedenis en het leven en loopbaan van John F. Kennedy is wel een pré om het geheel te kunnen volgen. De man wordt gelukkig niet verheerlijkt, maar ook niet zo onverdiend afgebroken als in het recente verleden wel gebeurd is. Kennedy was meer dan twee bekende citaten (“ask not…” en “ich bin….”) en een vrouwenjager. Dat hij een zware taak had in de gevaarlijke wereld van de Koude Oorlog, zal na Sheen’s krachttoer duidelijk zijn en bij de kijker waardering brengen voor JFK’s zo tragisch afgebroken presidentschap.

Hans Geurts