Piedras (2002)

Regie: Ramón Salazar | 135 minuten | drama | Acteurs: Antonia San Juan, Najwa Nimri, Vicky Peña, Mónica Cervera, Ángela Molina, Lola Dueñas, Maria Casal, Danielle Liotti, Rodolfo de Souza, Enrique Alcides, Nacho Duato, Andrés Gertrudix, Santiago Crespo, Manuel de Blas, Geli Albaladejo

Wat een debuut! Deze eerste lange film van Ramón Salazar is fraai en ontroerend.

Net zo soepel als Paul Thomas Anderson bij ‘Magnolia’ deed, springt Salazar van het ene leven naar het andere en brengt hij (onverwachte) dwarsverbanden aan. Ook bij ‘Piedras’ flitst een bont gezelschap over het scherm. Zo verschijnt daar bordeelhoudster Adela (Antonia San Juan). Zij woont samen met haar zwakzinnige dochter Anita (Mónica Cervera) en beschouwt zakenman Leonardo (Rodolfo de Souza) als de prins op het witte paard. Ángela Molina komt in beeld als de rijke, maar zeer verveelde Isabel, Najwa Nimri speelt schoenverkoopster Leire, die net door haar vriend is gedumpt, en Vicky Peña kruipt in de huid van de kersverse weduwe Mariacarmen.

Het schoeisel van de dames symboliseert hun manier van leven. Zo draagt Isabel, die bijna stikt in haar liefdeloze huwelijk en haar snobistische milieu, standaard te krappe schoen. Mariacarmen, die door het overlijden van haar man ook een stuk van haarzelf heeft verloren, sloft bijvoorbeeld de hele dag op pantoffels rond. Overigens is zij een van de grappigste vrouwen uit de film. Zo zegt ze keihard tegen een zwangere vrouw: ‘Dit is zeker je eerste? Onervaren vrouwen zijn lelijker. Je ziet dat ze het in hun broek doen.’

Met fraaie muziek op de achtergrond, van clubhouse tot aan Franse chansons, leveren alle spelers goede prestaties. Let in het bijzonder op het samenspel tussen de zwakzinnige Anita en haar ‘oppas’ Joacquin, gespeeld door Enrique Alcides. Prachtig hoe hij naar de wolken staart omdat Anita dat doet en zich vervolgens zichtbaar afvraagt wat daar in hemelsnaam eigenlijk te zien is.

Wat zo ontroerend is aan ‘Piedras’, is dat Salazar niet alleen maar oog heeft voor grote drama’s, zoals ontrouw, drugsverslaving en mishandeling, maar ook voor klein leed. Zoals dat van het stiefzoontje van Mariacarmen. Dol is de kleine man op voetballen. Helaas mag hij niet meedoen omdat hij geen voetbalschoenen heeft, maar slechts een paar rode regenlaarzen. Van zijn zus krijgt hij een paar voetbalschoenen. Blij dat hij is. Hij slaapt zelfs met schoenen aan…Zo iets kleins ráákt je.

Patricia Jacob

Waardering: 4

Bioscooprelease: 17 juli 2003